رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی : که به سختی برای پوشاندن پشت آنها به اندازه کمرشان کافی است. روی سینه به وسیله تارها بسته می شود و با وزش باد از این طرف به طرف دیگر منتقل می شود.

رنگ مو : به طوری که تکه های برف روی آن افتاده بود. از آنجایی که روز خیلی زود نگذشته بود، تصمیم گرفتم تا آنجا قدم بزنم و گیاهان را در کنار جاده جمع آوری کنم. اگر مسیری خوب و مستقیم توسط گواناکوها ساخته نمی شد، کار بسیار سختی بود. زیرا این حیوانات، مانند گوسفند، همیشه از همین خط پیروی می کنند. هنگامی که به تپه رسیدیم.

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی : اما با ناراحتی ما توده فشرده ای از درختان راش کوچک حدود چهار یا پنج فوت ارتفاع داشت. آنها به ضخامت جعبه ای در حاشیه یک باغ با هم بودند و ما مجبور بودیم بر سر سطح صاف اما خائنانه مبارزه کنیم. پس از کمی دردسر بیشتر پیت و سپس سنگ تخته سنگ را به دست آوردیم. کیپ هورن خط الراسی این تپه را به تپه ای دیگر، چند مایلی دورتر و بلندتر متصل می کرد.

آن را در بالاترین سطح در همسایگی نزدیک یافتیم و آب ها در جهت مخالف به سمت دریا روان شدند. ما منظره وسیعی از کشور اطراف به دست آوردیم: به سمت شمال، یک چمنزار باتلاقی گسترش یافته بود، اما در جنوب ما صحنه ای از وحشی گری داشتیم. شکوه، به خوبی تبدیل شدن به درجه ای از عظمت اسرارآمیز در کوه پشت کوه، با دره های عمیق میانی، همه توسط یک توده ضخیم و تاریک از جنگل پوشیده شده بود.

جو، به همین ترتیب، در این آب و هوا، که در آن طوفان با بارش باران، تگرگ و برف و باران جایگزین می‌شود، سیاه‌تر از هر جای دیگری به نظر می‌رسد. در تنگه ماژلان، که از بندر قحطی به سمت جنوب می‌نگریست، کانال‌های دوردست بین کوه‌ها از تاریکی‌شان به نظر می‌رسیدند که به فراتر از محدودیت‌های این جهان منتهی می‌شدند.

کیپ هورن (نمای دیگر) خیابان ۲۱ دسامبر « بیگل» راه افتاد: و در روز بعد، با درجات غیرعادی نسیم خفیف شرقی، ما با بارنولتس بسته شدیم و از کنار کیپ دیسیت با قله‌های سنگی‌اش دویدیم، حدود ساعت سه هوا را دو برابر کرد. کیپ هورن را زد. عصر آرام و روشن بود و ما از منظره زیبایی از جزایر اطراف لذت بردیم.

با این حال کیپ هورن ادای احترام خود را خواست و قبل از شب باد شدیدی را مستقیماً در دندان هایمان فرستاد. ما در کنار دریا ایستادیم و در روز دوم دوباره زمین را ساختیم، وقتی این دماغه بدنام را به شکل مناسب خود در کمان آب و هوای خود دیدیم – پرده در مه، و طرح مبهم آن که توسط طوفانی از باد و آب احاطه شده بود.

ابرهای سیاه بزرگ در سراسر آسمان می چرخیدند، و طوفان باران، همراه با تگرگ، با چنان خشونت شدیدی بر ما غلبه کرد که کاپیتان تصمیم گرفت به یارو ویگوام بدود. این یک بندر کوچک دنج، نه چندان دور از کیپ هورن است. و اینجا، در شب کریسمس، ما لنگر انداختیم آب صاف تنها چیزی که ما را به یاد بادهای بیرون می‌اندازد.

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی : هرازگاهی پفکی از کوه‌ها بود که باعث می‌شد کشتی به سمت لنگرهایش حرکت کند. ۲۵ دسامبر . -در نزدیکی یارو، تپه ای نوک تیز به نام قله کاتر تا ارتفاع ۱۷۰۰ فوتی بالا می رود. جزایر اطراف همگی از توده‌های مخروطی از سنگ سبز تشکیل شده‌اند که گاهی اوقات با تپه‌های کمتر منظمی از تخته سنگ پخته شده و تغییر یافته همراه است.

را می توان به عنوان منتهی الیه رشته کوه های غوطه ور در نظر گرفت. یارو نام خود را “ویگوام” از برخی از سکونتگاه های Fuegian گرفته است. اما هر خلیج در همسایگی ممکن است به همان اندازه به این نام خوانده شود. ساکنینی که عمدتاً بر روی صدف ماهی زندگی می کنند، مجبورند دائماً محل زندگی خود را تغییر دهند. اما آن‌ها در فواصل زمانی به همان نقاط برمی‌گردند.

همانطور که از انبوه پوسته‌های قدیمی مشهود است، که وزن آن‌ها اغلب باید چندین تن باشد. این توده ها را می توان در فاصله طولانی با رنگ سبز روشن گیاهان خاصی که همیشه روی آنها رشد می کنند، تشخیص داد. در این میان می توان کرفس وحشی و علف اسکوروی را برشمرد که دو گیاه بسیار مفید هستند که استفاده از آنها توسط بومیان کشف نشده است.

ویگوام Fuegian از نظر اندازه و ابعاد شبیه یک کاه کاه است. این فقط از چند شاخه شکسته تشکیل شده است که در زمین گیر کرده اند، و از یک طرف به طور ناقص کاهگلی شده با چند دسته علف و راس. کل نمی تواند کار یک ساعت باشد و فقط برای چند روز استفاده می شود. در Goeree Roads جایی دیدم که یکی از این مردان برهنه خوابیده بود.

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی : که مطلقاً پوششی بیش از شکل خرگوش نداشت. ظاهراً مرد تنها زندگی می کرد و یورک مینستر گفت که او “مرد بسیار بدی” است و احتمالاً چیزی را دزدیده است. با این حال، در ساحل غربی، ویگوام‌ها نسبتاً بهتر هستند، زیرا با پوست‌های فوک پوشیده شده‌اند. ما را چند روزی در اینجا به خاطر هوای بد بازداشت کردند. آب و هوا قطعاً بد است.

انقلاب تابستانی گذشته بود، با این حال هر روز برف روی تپه‌ها می‌بارید، و در دره‌ها باران همراه با برفک می‌بارید. دماسنج به طور کلی حدود ۴۵ درجه بود، اما در شب به ۳۸ درجه یا ۴۰ درجه کاهش یافت. از وضعیت مرطوب و پر هیاهوی جو، که با نور خورشید شادی نمی کرد، آب و هوا حتی بدتر از آن چیزی بود که واقعاً بود. در حالی که یک روز به ساحل نزدیک جزیره ولاستون می رویم.

رنگ موی تنباکویی روی موی طبیعی : ما در کنار یک قایق رانی با شش فیوژیان کشیده شد. اینها بدبخت ترین و بدبخت ترین موجوداتی بودند که من در هر کجا دیدم. در ساحل شرقی بومیان، همانطور که دیدیم، شنل های گواناکو دارند و در غرب دارای پوست مهر هستند. در میان این قبایل مرکزی، مردان عموماً دارای پوست سمور یا مقداری ضایعات کوچک به بزرگی یک دستمال جیبی هستند.