رنگ مرواریدی صورتی

رنگ مرواریدی صورتی : شمعدان های برنجی روی مانتل مانند شمعدان های مخروطی جلوی محراب می درخشیدند. “چه چیزی تو را امروز اینجا نگه می دارد؟” آنتونی خود را روی مبل بلندی پهن کرد. آرنج را در میان بالش ها قرار داد. “فقط یک ساعت اینجا بودم.

رنگ مو : و دزدهای بیچاره، کلاهبرداران و گدایان سرسخت، که مانند آقایان، بدون کار، با کار دیگران زندگی می کنند. استثمار آقایان، که در مقیاس وسیع انجام می‌شود و قربانیان زیادی می‌طلبد، بسیار قابل احترام است – در حالی که سرکش‌ها و گداها آنقدر از دیگران کم می‌گیرند که وضعیتشان کمی بهتر از کسانی است که کار می‌کنند.

رنگ مرواریدی صورتی

رنگ مرواریدی صورتی : دور انداختن بردگان سیاهپوست از حساب، و جامعه در مسیحیت به چهار طبقه تقسیم می شود: ثروتمندان یا افراد محترم مستقل که خوب زندگی می کنند و اصلاً کار نمی کنند. افراد محترم حرفه ای و ماهر که با دستمزد هنگفت کمی کار سبک انجام می دهند. مردم فقیر سخت کوش، که از همه بدن حمایت می کنند و خود را از گرسنگی می کشند.

اما، خواننده، ما نمی خواهیم به گله شلیک کنیم. “تو اون مردی!” تو یک آدمخوار هستی! و اگر موفق هستید، به تعداد قربانیان خود افتخار کنید، به همان اندازه که هر رئیس فیجی که با گوشت انسان صبحانه می‌خورد، شام می‌خورد و شام می‌خورد.—و وجدانتان شما را می‌کوبد، اگر موفق نشدید، به همان اندازه.

مانند او، زمانی که از یک حمله ناموفق برمی گردد. احتمالاً شما یک وکیل یا یک تاجر یا یک پزشک هستید که از تجارت خود پنجاه هزار دلار درآمد داشته اید و بازنشسته شده اید تا با سرمایه خود زندگی کنید. اما، مارک! سرمایه خود را خرج نکنید این امری مبتذل، بدنام و جنایتکارانه خواهد بود. این می تواند این باشد که با کار خود زندگی کنید.

زیرا سرمایه شما کار انباشته شماست. این کار به این صورت است که مانند کارگران معمولی انجام دهیم. زیرا آنها هزینه ناچیزی را که کارمندانشان برایشان می گذارند، می گیرند تا زندگی کنند. آنها با نیروی کار زندگی می کنند. زیرا آنها نتایج کار خود را با محصولات کار دیگران مبادله می کنند. بدون شک، این شیوه ای صادقانه و مبتذل برای زندگی است.

اما به هیچ وجه قابل احترام نیست. روش محترمانه زندگی این است که دیگران را وادار کنید برای شما کار کنند و برای این کار به آنها پولی نپردازید – و بعد از اتمام کارشان هیچ نگرانی در مورد آنها نداشته باشید. از این رو، برده‌داری سفیدپوست بسیار محترم‌تر از برده‌داری سیاه‌پوستان است – زیرا ارباب برای سیاه پوستان تقریباً به همان اندازه سخت کار می‌کند.

که برای ارباب. اما شما، خواننده محترم من، سالانه سه هزار دلار از کار سفید دریافت کنید، (زیرا درآمد شما محصول کار سفیدپوست است) و به هیچ وجه یک سنت بازدهی نداشته باشید. شما سرمایه خود را حفظ می کنید، و هرگز کار نمی کنید، و در عین حال با کار دیگران در تجملات زندگی می کنید. سرمایه به کار فرمان می دهد.

رنگ مرواریدی صورتی : همانطور که ارباب به برده می کند. هیچ کدام برای نیروی کار پرداخت نمی کنند. اما ارباب به برده اجازه می دهد تا از عواید کار خود کمک هزینه بیشتری را حفظ کند، و از این رو “کار رایگان ارزان تر است.[صفحه ۲۹] شما، با فرمانی بر کار که سرمایه‌تان به شما می‌دهد، برده‌داری هستید.

یک ارباب، بدون تعهدات ارباب. بردگان بدون ارباب! در حالی که مشغول جمع آوری سرمایه خود بودید و به دنبال مستقل شدن بودید، در تجارت برده سفید بودید. برای آنها زحمت بکشید حالا کدام مرد جامعه به دنبال این نیست که به این وضعیت برسد، کسی که به آن برسد برده‌دار است، به بدترین معنا، کسی که دنبال آن باشد به تجارت برده مشغول است.

افراد بدون مالکیت در جامعه آزاد از نظر نظری در وضعیت بدتری نسبت به بردگان قرار دارند و عملاً وضعیت آنها با این نظریه مطابقت دارد همانطور که تاریخ و آمار همه جا نشان می دهد. سرمایه داران در حالت آزاد. جامعه، ده برابر تجمل زندگی کنید و نشان دهید که اربابان جنوبی چنین می کنند، زیرا بردگان سرمایه سخت تر و هزینه کمتری نسبت به بردگان سیاهپوست کار می کنند.

بردگان سیاه پوست جنوب شادترین و به نوعی آزادترین مردم جهان هستند. بچه ها و افراد مسن و ناتوان اصلاً کار نمی کنند و در عین حال همه امکانات و وسایل زندگی برایشان فراهم شده است. آنها از آزادی لذت می برند، زیرا نه مراقبت و نه کار به آنها سرکوب می شود.[صفحه ۳۰] زنان کار سختی انجام نمی دهند و اربابانشان از استبداد شوهرانشان محافظت می کنند.

مردان سیاهپوست و پسران تنومند به طور متوسط ​​در هوای خوب، بیش از نه ساعت در روز کار می کنند. تعادل زمان آنها در رها کردن کامل صرف می شود. علاوه بر این، آنها شنبه ها و تعطیلات خود را دارند. مردان سفید پوست، با مجوز و آزادی فراوان، از حسادت خواهند مرد. اما سیاه پوستان در آرامش جسمانی و ذهنی تجمل می کنند.

با چهره‌هایشان رو به خورشید، هر ساعتی می‌توانند بخوابند. و خواب آرام بزرگترین لذت انسان است. خوشا به حال مردی که خواب را اختراع کرد. این خوشبختی به خودی خود و ناشی از رضایت از زمان حال و اطمینان مطمئن از آینده است. ما نمی دانیم که آیا کارگران آزاد هرگز می خوابند یا خیر. آنها احمق هستند که چنین کنند.

زیرا سرمایه‌دار حیله‌گر و هوشیار، در حالی که خواب هستند، ابزاری برای به دام انداختن و استثمار آنها می‌اندیشد. کارگر آزاد باید کار کند یا از گرسنگی بمیرد. او بیشتر از سیاهپوستان برده است، زیرا با کمک هزینه کمتر از برده طولانی‌تر و سخت‌تر کار می‌کند، و تعطیلی ندارد، زیرا دغدغه‌های زندگی با او زمانی آغاز می‌شود که زحماتش تمام می‌شود.

رنگ مرواریدی صورتی : او نه آزادی دارد و نه یک حق. می دانیم که اغلب گفته می شود هوا و آب دارایی مشترکی هستند که همگی حق مشارکت و بهره مندی از آنها را دارند. اما این کاملا نادرست است تصاحب زمین‌ها، تصاحب تمام زمین‌ها یا بالای زمین‌ها را به همراه دارد . یک مرد[صفحه ۳۱] نمی توان هوا را، بدون جایی که از آن تنفس کرد، تنفس کرد و همه مکان ها اختصاص یافته است.

تمام آب ها ملک خصوصی «تا وسط نهر» هستند، به جز اقیانوس، و برای نوشیدن مناسب نیست. کارگران آزاد یک هزارم از حقوق و آزادی بردگان سیاه پوست را ندارند. موری اتاق را پر کرد، ببر مانند، خداگونه. بادهای بیرون خاموش شد.