بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره

بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره : بنابراین، پس از سرگردانی های معمول، ما را به اقامتگاه شبانه خود پذیرفتند – سقفی که توسط چهار ستون پشتیبانی می شود و چهار ربع قطب نما برای دیوارهای آن قرار دارد. اما سقف خوبی بود.

رنگ مو : پنیر؟ نیکس. مربای ناپو، کره ناپو روی سیخ.” “ما هیچی نداریم، نه خطایی، نه چیزی؛ و هر طور که دوست دارید جهنم بازی کنید، این کمکی نمی کند.” در مورد محله های پوسیده صحبت کنید! “اینجا هیچ چیز کثیف وجود ندارد، ممکن است فقط پوست یک باب را در کیف خود داشته باشید، تا زمانی که چیزی برای خرید وجود نداشته باشد.” شما ممکن است یک روچیلد یا حتی یک خیاط نظامی باشید.

بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره

بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره : اما برنج شما چه فایده ای دارد؟ “دیروز یه ذره گربه داشت میومو میومد که ۷مینش هست. من مطمئنم که اونا خورده اند.” “بله، وجود داشت؛ می‌توانستید دنده‌های آن را مانند سنگ در ساحل دریا ببینید.” بلر می‌گوید: «چند بچه‌هایی بودند که وقتی به اینجا رسیدند، شلوغ کردند و توانستند چند بطری شراب معمولی را در فروشگاه باکا در گوشه خیابان پیدا کنند.» “آه، خوک!

و در این محله های بدبخت هیچ چیز نبود! مشکلی در بخش احیا پیش آمده بود و خواسته‌های ما در حال حاد شدن بود. جایی که محل متأسفانه اطراف آنها را احاطه کرده بود، با درهای خالی، استخوان خانه‌ها، و پست‌های تلگراف سر طاس، انبوهی از مردان گرسنه دندان‌هایشان را به هم می‌ساییدند و نبود همه چیز را تأیید می‌کردند: «آب میوه‌ها شیب‌دار شده و شراب. قلدر صفر است.

شیاطین خوش شانس که آن را به گردن خود می لغزند.” “این کثیف بود، به هر حال، فنجان شما را به سیاهی پیپ شما تبدیل می کرد.” می گویند بعضی ها هستند که مرغی را قورت داده اند. فویا می گوید: لعنتی. “من به سختی لقمه ای خورده ام. یک ساردین باقی مانده بود و کمی چای در ته کیسه ای که با مقداری شکر آن را جویدم.” “شما حتی نمی توانید.

یک ذره مست کنید – این خارج از نقشه است.” “و این نیز کافی نیست، حتی زمانی که شما اهل غذا خوردن نیستید و یک سنگر ارتباطی به مسطح یک پنکیک دارید.” “یک وعده غذایی در دو روز – یک آشفتگی زرد، مثل طلا می درخشد، بدون آبگوشت و بدون گوشت – همه چیز باقی مانده است.” و بدتر از همه ما چیزی برای روشن کردن لوله نداریم. “درست است.

بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره : و این بدبختی است. من یک کبریت هم ندارم. من چند تا پایان داشتم، اما آنها رفتند. همانطور که شما می گویید ناامید کننده است.” “من سر یک مسابقه را دارم که نگه می دارم.” واقعاً این یک سختی واقعی است، و این منظره رقت انگیز است برای پولوس هایی که نمی توانند پیپ یا سیگار روشن کنند، اما آنها را در جیب خود بگذارند و با تسلیم قدم بزنند.

خوشبختانه، تیرلویر فندک بنزینی خود را دارد و هنوز هم کمی روح دارد. کسانی که از آن آگاه هستند دور او جمع می شوند و لوله های خود را بسته و سرد می آورند. حتی هیچ کاغذی برای روشن کردن وجود ندارد و خود شعله باید تا زمانی که روح باقی مانده در شکم حشره کوچکش بسوزد استفاده شود. در مورد من، من خوش شانس بوده ام.

و پارادیس را می بینم که سرگردان است، چهره مهربانش به باد، غر می زند و کمی چوب می جود. به او می گویم: «تینز» این را بگیر. “یک جعبه کبریت!” او با تعجب فریاد می زند و به آن نگاه می کند که به یک جواهر نگاه می کند. “ایگاد! این سرمایه است! کبریت!” لحظه ای بعد او را می بینیم که پیپش را روشن می کند.

صورتش به پهلو و با شکوه زیر شعله انعکاس یافته قرمز شده است، و همه فریاد می زنند: “پارادیس چند کبریت دارد!” نزدیک به غروب، پارادیس را در نزدیکی مثلث ویران یک خانه در گوشه دو خیابان این بدبخت ترین روستاها ملاقات می کنم. او به من اشاره می کند. “هیست!” او هوای کنجکاو و نسبتاً ناجور دارد. او با محبت به من می گوید.

اما به پاهایش نگاه می کند، “می گویم، کمی از آن زمان، یک جعبه شعله برایم چنگ زدی. خب، برای آن کمی از خودت حمایت می کنی. اینجا!” چیزی در دستم می گذارد. “مراقب باش!” او زمزمه می کند: “شکننده است!” خیره شده از خلوص پر زرق و برق حال او، حتی به سختی جرات باور کردن چشمانم را دارم، می بینم.

یک تخم مرغ! شانزدهم یک ایدیل پارادیس، همسایه من در صفوف، گفت: “واقعاً و واقعاً، “باور کنید یا نه، من ناک اوت شده‌ام – هرگز در راهپیمایی این‌قدر پول نگرفته‌ام که امروز عصر دریافت کرده‌ام.” پاهایش می‌کشیدند و شانه‌های مربعی‌اش زیر بار کوله‌پشتی خم می‌شدند که قد و طرح نامنظم بزرگش تقریباً خارق‌العاده به نظر می‌رسید.

دو بار زمین خورد و زمین خورد. پارادیس سخت است. اما او تمام شب را به عنوان رابط در سنگر بالا و پایین می دوید در حالی که دیگران خواب بودند، بنابراین دلیل خوبی داشت که خسته شده باشد و غر بزند: “Quoi؟ این کیلومترها باید از لاستیک هند ساخته شده باشد، هیچ راهی برای فرار وجود ندارد. آی تی.” هر سه قدم کوله‌پشتی‌اش را با یک قفل باسنش بالا می‌آورد و زیر فشار آن نفس نفس می‌زد.

بلوند زیتونی پلاتینه بدون دکلره : و تمام انبوهی که با دسته هایش درست کرده بود مانند یک واگن پر بار پرت می شد و می شکافد. یکی از افراد غیردولتی گفت: ما آنجا هستیم. غیر کام. همیشه در هر مناسبتی این را بگویید اما – علیرغم اظهارات غیر کام – ما واقعاً داشتیم به روستای گرگ و میش می رسیدیم که به نظر می رسید با گچ سفید و ضربه های سنگین سیاه روی کاغذ آبی آسمان کشیده شده بود.

جایی که سیلوئت سمور کلیسا بود. – برجی نوک تیز که دو برج باریک تر و تیزتر در کنار آن قرار داشت، شبیه سرو بلند بود. اما سرباز حتی وقتی وارد روستایی می شود که قرار است در آن محل اقامت کند، هنوز به پایان دردسر خود نرسیده است. به ندرت اتفاق می افتد که یا گروه یا بخش واقعاً در مکانی که به آنها اختصاص داده شده است.

و این به دلیل سوء تفاهم ها و اهداف متقابل است که در محل خود را در هم می بندند و از هم جدا می کنند. و تنها پس از چند ربع ساعت مصیبت است که هر انسان به پناهگاه واقعی خود هدایت می شود.