رنگ بلوند زیتونی پلاتینه

رنگ بلوند زیتونی پلاتینه : اما دیگر نه زور داریم و نه تازگی.” کوکون ادامه می دهد: «من اطلاعاتی به دست آورده ام. “نیروها – سربازان واقعی – فقط از نیمه شب وارد خواهند شد. آنها هنوز اینجا و آنجا در دهکده ها در اطراف ده کیلومتر جمع آوری می شوند.

رنگ مو : از هر طرف به سمت ایستگاه سرازیر شدند. افراد غیر کام با صدای عمیق. جلوی پرونده ها دوید. آن‌ها موج انسان‌ها را مهار می‌کردند و آنها را در امتداد موانع یا میدان‌های نرده‌دار جمع می‌کردند – به خوبی همه جا. مردان بازوهای خود را انباشته کردند، کوله پشتی های خود را انداختند، و آزادی بیرون رفتن نداشتند.

رنگ بلوند زیتونی پلاتینه

رنگ بلوند زیتونی پلاتینه : منتظر ماندند، کنار هم در سایه دفن شدند. حجم ورودی‌ها به دنبال هم بود که با عمیق‌تر شدن گرگ و میش بیشتر شد. همراه با نیروها، موتورها به سمت بالا سرازیر شدند و به زودی غرش ناگسستنی به گوش رسید. لیموزین ها از میان دریای عظیمی از کامیون های کوچک، متوسط ​​و بزرگ عبور می کردند. همه اینها کنار رفتند.

خود را فرو کردند و در مکانهای تعیین شده خود فروکش کردند. زمزمه وسیعی از صداها و صداهای در هم آمیخته از اقیانوس انسان ها و وسایل نقلیه ای که بر مسیرهای ایستگاه می کوبیدند و از مکان هایی شروع به فیلتر کردن می کردند. کوکون، مرد فیگورها گفت: “این هنوز چیزی نیست.” او افزود: «تنها در ستاد ارتش، سی موتور افسری وجود دارد.

و شما نمی‌دانید، «چند قطار پنجاه کامیونی لازم است تا همه سپاه‌ها و همه جعبه ترفندها را در خود جای دهد – البته به جز: کامیون‌ها، که با پای خود به بخش جدید می‌پیوندند؟ “اسکات بزرگ! و سی و سه سپاه وجود دارد؟” “سی و نه وجود دارد، یک لوس!” آشفتگی افزایش می یابد. ایستگاه همچنان پرجمعیت تر می شود.

تا آنجایی که چشم می تواند یک شکل یا شبح یک شکل را تشخیص دهد، حرکتی تند و تیز مانند وحشت وجود دارد. تمام سلسله مراتب غیر کام. خود را گسترش می دهند و وارد عمل می شوند، مانند شهاب سنگ ها می گذرند و دوباره می گذرند، بازوهای راه راه روشن خود را تکان می دهند و دستورات و فرمان های متقابلی را که توسط کرم داران و دوچرخه سواران انجام می شود.

چند برابر می کنند. ماهی در آب اینجا، قطعاً عصر است. لکه هایی که توسط یونیفرم های پولوس جمع شده در اطراف تپه های تفنگ ایجاد می شود نامشخص می شود و با زمین مخلوط می شود. و سپس توده آنها تنها با درخشش پیپ و سیگار خیانت می کند. در برخی از نقاط لبه خوشه‌ها، نقاط روشن کوچک، تاریکی را مانند جریان‌های نورانی در خیابانی شاداب می‌سازند.

رنگ بلوند زیتونی پلاتینه : بر فراز این گستره گیج و سراسیمه، ملغمه ای از صداها برمی خیزد، مثل دریا که در ساحل می شکافد: و بر فراز این زمزمه بی پایان، فرمان های تازه، فریادها، غوغای بار شلیک یا انتقال، اصابت چکش های بخار که کسل کننده بودنشان را دو چندان می کند. تلاش ها و غرش دیگ ها. در ابهام عظیم، پر از مردان و با همه چیز، نورها در همه جا ظاهر می شوند.

اینها لامپهای فلاش افسران و رهبران گروه و لامپهای استیلن دوچرخه سواران هستند که نقاط سفید شدیدشان این طرف و آن طرف زیگزاگ می شوند و ناحیه بیرونی رستاخیز کم رنگ را نشان می دهند. نورافکن استیلن به صورت کورکورانه روشن می شود و گنبدی از نور روز را به تصویر می کشد. تیرهای دیگر خاکستری جهانی را سوراخ کرده و می شکند.

سپس ایستگاه هوای خارق العاده ای را در نظر می گیرد. اشکال اسرارآمیز به وجود می آیند و به آبی تیره آسمان می چسبند. کوه‌هایی با مدل‌های ناهموار و وسیع مانند ویرانه‌های یک شهر به چشم می‌خورند. می توان آغاز ردیف های بی پایان اشیاء را دید که در نهایت در شب فرو رفته اند. آدم حدس می‌زند که توده‌های بزرگی که بیرونی‌ترین خطوط آنها از ورطه سیاه ناشناخته بیرون می‌آیند چه هستند.

در سمت چپ ما، دسته های سواره نظام و پیاده نظام مانند سیل شدیدی به جلو حرکت می کنند. ما ابهام پراکنده صداها را می شنویم. ما برخی از ردیف‌ها را می‌بینیم که با فلاش نور فسفری یا یک درخشش سرخ‌رنگ مشخص شده‌اند و به دنباله‌های بلند سر و صدا گوش می‌دهیم. بالای باندهای ون هایی که تنه های خاکستری و دهان سیاه شان را با شعله رقص و دود مشعل ها می بینیم.

توپچی ها اسب ها را هدایت می کنند. درخواست‌ها و فریادها، لگدزدن دیوانه‌وار درگیری، و لگد زدن خشمگین یک حیوان ناآرام – که توسط راهنمایش توهین شده است – در مقابل پانل‌های ون که او در آن پناهگاه است، شنیده می‌شود. نه چندان دور، واگن ها را روی کامیون های راه آهن سوار می کنند. انبوه بشریت تپه ای از خرپاهای علوفه را احاطه کرده است.

انبوهی پراکنده با خشم به اقشار بزرگ عدل حمله می کند. پارادیس آه می‌کشد: «این سه ساعتی است که ما سر خودمان بوده‌ایم». “و اونها اونجا چی هستن؟” در برخی از نورها، گروهی از اجنه را می بینیم که توسط کرم های درخشان احاطه شده اند و ابزارهای عجیب و غریب حمل می کنند، بیرون می آیند و سپس ناپدید می شوند.

رنگ بلوند زیتونی پلاتینه : کوکون می گوید: «این بخش نورافکن است. “شما کلاه خود را در نظر گرفته اید، رفیق، در مورد چیست؟” کوکون پاسخ می دهد: “در حال حاضر چهار لشکر در یک سپاه ارتش وجود دارد.” “تعداد تغییر می کند، گاهی سه، گاهی پنج می شود. همین حالا، چهار است. و هر یک از لشکرهای ما،” که تیم ما به داشتن او افتخار می کند.

ادامه می دهد: “شامل سه RI – هنگ پیاده، دو BCP – گردان‌های تعقیب‌کننده‌ها را کنار زدند؛ یک RTI – هنگ پیاده‌نظام سرزمینی – بدون احتساب هنگ‌های ویژه، توپخانه، مهندسان، حمل‌ونقل و غیره، و بدون احتساب ستاد فرماندهی DI و بخش‌هایی که بریگاد نشده‌اند، بلکه مستقیماً به هنگ DI متصل هستند. خط سه گردان چهار قطار را اشغال می کند.

یک گردان برای هر گردان. همه نیروها در اینجا حبس نمی شوند. با توجه به موقعیت ربع ها و دوره نقش برجسته ها به صورت پلکانی در امتداد خط قرار دهید. تولاک می گوید: «خسته ام. “ما مواد جامد کافی برای خوردن دریافت نمی‌کنیم، علامت بزنید. ما ایستاده‌ایم چون مد است.