رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است

رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است : باید کلاه طلایی را به من بدهید.” “با کمال میل!” دوروتی فریاد زد. “در واقع، اکنون برای من فایده ای ندارد، و وقتی آن را دارید، می توانید سه بار به میمون های بالدار فرمان دهید.” گلیندا با لبخند پاسخ داد: «و فکر می‌کنم فقط آن سه بار به خدمات آنها نیاز داشته باشم.

رنگ مو : از تپه بالا رفت. دوباره یک سر به سرعت به بیرون شلیک شد، و شیر بزرگ از تپه غلت زد، گویی گلوله توپ به او اصابت کرده است. دوروتی دوید و به مترسک کمک کرد تا بایستد، و شیر با احساس کبودی و درد به سمت او آمد و گفت: «مبارزه با مردم با سرهای تیرانداز بی فایده است. هیچ کس نمی تواند آنها را تحمل کند.» “پس چه کنیم؟” او پرسید.

رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است

رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است : تقریباً به همان سرعتی که آمد سر به بدن برگشت و مرد با خنده‌ای خشن گفت: «آنقدرها هم که فکر می‌کنید آسان نیست!» صدای خنده های مهیج از سنگ های دیگر آمد و دوروتی صدها سر چکش بدون بازو را در دامنه تپه دید، یکی پشت هر صخره. شیر از خنده ناشی از تصادف مترسک بسیار عصبانی شد و با صدای بلندی که مانند رعد طنین می‌افتاد.

مرد چوبی حلبی پیشنهاد کرد: میمون های بالدار را صدا کنید. “شما هنوز این حق را دارید که یک بار دیگر به آنها فرمان دهید.” او پاسخ داد: “خیلی خوب” و با پوشیدن کلاه طلایی کلمات جادویی را به زبان آورد. میمون ها مثل همیشه سریع بودند و در چند لحظه کل گروه مقابل او ایستادند. “فرمان های شما چیست؟” پادشاه میمون ها را پرسید.

دختر پاسخ داد: “ما را بر فراز تپه به کشور کوادلینگ ها ببرید.” پادشاه گفت: “این کار انجام می شود.” و میمون های بالدار بلافاصله چهار مسافر و توتو را در آغوش گرفتند و با آنها پرواز کردند. همانطور که از روی تپه عبور می کردند، سر چکش ها با ناراحتی فریاد می زدند و سرهای خود را در هوا پرتاب می کردند، اما نمی توانستند به میمون های بالدار برسند.

که دوروتی و رفقایش را با خیال راحت بر فراز تپه حمل کردند و در کشور زیبا فرود آوردند. از رهبر به دوروتی گفت: “این آخرین باری است که می توانید ما را احضار کنید.” “پس خداحافظ و موفق باشی.” دختر پاسخ داد: “خداحافظ، و بسیار سپاسگزارم.” و میمون ها به هوا برخاستند و در یک چشمک از دید خارج شدند. کشور ثروتمند و شاد به نظر می رسید.

مزرعه به مزرعه غلات در حال رسیدن وجود داشت، با جاده‌های آسفالت‌شده خوب و جویبارهای مواج زیبا با پل‌های مستحکم روی آنها. نرده‌ها، خانه‌ها و پل‌ها همگی به رنگ قرمز روشن بودند، همانطور که در کشور وینکی‌ها به رنگ زرد و در کشور مانچکینز آبی رنگ شده بودند. خود کوادلینگ ها که کوتاه قد و چاق بودند و چاق و خوش اخلاق به نظر می رسیدند.

همه لباس قرمز پوشیده بودند که در برابر چمن سبز و دانه های زرد رنگ روشن نشان می داد. میمون ها آنها را نزدیک یک خانه مزرعه گذاشته بودند و چهار مسافر به سمت آن رفتند و در را زدند. در را زن کشاورز باز کرد و وقتی دوروتی چیزی برای خوردن خواست، زن به همه آنها یک شام خوب داد، با سه نوع کیک و چهار نوع کلوچه، و یک کاسه شیر برای توتو. «تا قلعه گلیندا چقدر فاصله است؟» از کودک پرسید.

رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است : همسر کشاورز پاسخ داد: “این راه خوبی نیست.” جاده جنوب را در پیش بگیرید و به زودی به آن خواهید رسید. با تشکر از زن خوب، از نو شروع کردند و در کنار مزارع و پل های زیبا قدم زدند تا اینکه قلعه بسیار زیبایی را در مقابل خود دیدند. جلوی دروازه‌ها سه دختر جوان بودند که لباس‌های یونیفورم قرمز خوش‌تیپ به تن کرده بودند. و وقتی دوروتی نزدیک شد.

یکی از آنها به او گفت: «چرا به کشور جنوبی آمده‌اید؟» او پاسخ داد: “برای دیدن جادوگر خوب که اینجا حکومت می کند.” “آیا مرا پیش او می بری؟” “اجازه بده نامت را بگویم، و از گلیندا می‌پرسم که آیا تو را می‌پذیرد.” گفتند چه کسانی هستند و دختر سرباز به داخل قلعه رفت. بعد از چند لحظه او برگشت تا بگوید که دوروتی و بقیه بلافاصله باید بستری شوند.

فصل XXIII گلیندا جادوگر خوب به آرزوی دوروتی می‌پردازد با این حال، قبل از اینکه برای دیدن گلیندا بروند، آنها را به اتاقی از قلعه بردند، جایی که دوروتی صورتش را شست و موهایش را شانه کرد، و شیر گرد و غبار را از یال خود تکان داد، و مترسک به بهترین شکل خود دست زد. و مرد چوبی قلع خود را جلا داد و مفاصلش را روغن زد. وقتی همه آنها کاملاً ظاهری بودند.

دختر سرباز را به اتاق بزرگی که جادوگر گلیندا روی تختی از یاقوت می نشست، تعقیب کردند. از نظر آنها هم زیبا و هم جوان بود. موهایش قرمز پررنگ بود و به صورت حلقه های روان روی شانه هایش افتاده بود. لباس او سفید خالص بود اما چشمانش آبی بود و آنها با مهربانی به دختر بچه نگاه می کردند. “فرزندم، من برای تو چه کار می توانم انجام دهم؟” او پرسید.

دوروتی تمام داستان خود را به جادوگر گفت: چگونه طوفان او را به سرزمین اوز آورده بود، چگونه همراهان خود را پیدا کرده بود و از ماجراهای شگفت انگیزی که آنها با آنها روبرو شده بودند. او افزود: “بزرگترین آرزوی من اکنون این است که به کانزاس بازگردم، زیرا عمه ام مطمئناً فکر می کند اتفاق وحشتناکی برای من رخ داده است و این باعث می شود که او عزاداری کند.

رنگ موی عسلی تیره چه رنگی است : و اگر محصولات امسال بهتر از گذشته نباشند، من مطمئن هستم که عمو هنری نمی تواند آن را بپردازد. گلیندا به جلو خم شد و صورت شیرین و رو به بالا دختر کوچولوی دوست داشتنی را بوسید. او گفت: «به قلب عزیزت برکت بده، مطمئنم می‌توانم راهی برای بازگشت به کانزاس به تو بگویم.» سپس او اضافه کرد: “اما، اگر این کار را انجام دهم.