بالیاژ شنی دودی

بالیاژ شنی دودی : بالاخره او گفت: “آیا کرایه خود را عوض کنیم؟” “‘نه، نه!’ رینارد گفت: “من نمی توانم این کار را انجام دهم.” “پایان این بود که آنها شرط بندی کردند و موافقت کردند که سه درخت را نام ببرند. اگر روباه می‌توانست آن‌ها را سریع‌تر از خرسی که قرار بود به او ترک کند.

رنگ مو : رد کند یک لقمه از بیکن را بردارید. اما اگر خرس بتواند آنها را سریعتر بگوید این بود که مرخصی داشته باشم تا یک سوپ را از شانه بیرون بیاورم. بروین حریص فکر کرد او مطمئن بود که تمام عسل را در یک نفس می‌نوشاند. “‘خب’ رینارد گفت: “بدون شک همه چیز منصفانه و درست است.

بالیاژ شنی دودی

بالیاژ شنی دودی : اما تمام چیزی که من می گویم” این است که اگر من برنده شوم، تو مجبور خواهی بود «درختی» جایی که من هستم گاز گرفتن.’ “‘البته’ بروین گفت: “من به شما کمک می کنم همانطور که شما نمی توانید به خودتان کمک کنید.” “بنابراین آنها باید شروع کنند و درختان را نامگذاری کنند. “‘صنوبر، صنوبر اسکاچ، صنوبر،’ بروین غرغر کرد.

لینک مفید : بالیاژ مو

زیرا او در خود خشن بود زبان، که او بود. اما با همه اینها فقط نام دو درخت را برای صنوبر گذاشت و Scotch Fir هر دو یکسان هستند. “‘آش، آسپن ، بلوط،’ رینارد فریاد زد، طوری که چوب دوباره زنگ زد! “پس شرط را برده بود و پایین دوید و دل را از آن بیرون کشید خوک در یک گاز، و فقط با آن فرار می کرد.

اما بروین عصبانی بود زیرا او بهترین ذره را از کل خوک برداشته بود و بنابراین دراز کشید دمش را گرفت و محکم نگهش داشت. “‘کمی بایست، کمی بایست،’ گفت و از خشم وحشی شد. “‘هرگز مهم نیست’ روباه گفت: “خیلی خوبه” اجازه بده بروم، پدربزرگ، و من به شما طعم عسلم را می دهم.

وقتی بروین این را شنید، دستش را رها کرد و رینارد به دنبالش رفت عسل “‘اینجا، روی این لانه زنبوری،’ رینارد گفت: «برگی نهفته است و زیر آن برگ یک سوراخ است و آن سوراخ را باید بمکید.’ “همانطور که این را گفت، شانه را زیر بینی خرس بالا گرفت و درآورد.

روی سنگی پرید و شروع کرد به ژولیدن و خندیدن، زیرا وجود داشت نه عسل و نه لانه زنبوری، بلکه لانه زنبوری به بزرگی سر یک انسان، پر از زنبورها، و زنبورها ازدحام کردند و روی سر بروین نشستند، و او را در چشم و گوش و دهان و پوزه او نیش زد.

و او چنین داشت کار سختی برای خلاص شدن از شر آنها که وقت فکر کردن به آنها نداشت رینارد. “و به همین دلیل است که از آن روز تاکنون بروین از زنبورها می ترسد.” خرگوش و وارث. “روزی خرگوشی بود که زیر خرگوش بالا و پایین می‌رفت درخت سبز. “‘اوه! هورا! هیپ، هیپ، هورا!’ او گریه کرد و جست و خیز کرد.

همه فوراً یک سالتو پرتاب کرد و روی پاهای عقبش ایستاد. درست در آن زمان a روباه خمیده آمد. “‘روز بخیر، روز بخیر،’ خرگوش گفت؛ “من امروز خیلی خوشحالم، چون تو باید بدانید که امروز صبح ازدواج کردم.’ “‘رفیق خوش شانس،’ گفت روباه “‘آه، نه! بالاخره خیلی خوش شانس نیست.

خرگوش گفت: “زیرا خیلی بود.” دست سنگین، و این یک جادوگر پیر بود که به همسری گرفتم. “‘پس تو آدم بدشانسی بودی’ گفت روباه “‘اوه خیلی هم بدشانس نیست’ خرگوش گفت: “زیرا او یک وارث بود.” او یک کلبه برای خودش داشت.’ “‘پس بالاخره شما خوش شانس بودید.

بالیاژ شنی دودی : گفت روباه “‘نه، نه! خیلی خوش شانس هم نیست،’ خرگوش گفت: برای کلبه ای که گرفتار شد آتش گرفت و سوخت و هر چه داشتیم با آن.’ “‘که من آن را کاملا بدشانس می نامم’ گفت روباه “‘اوه، نه; بالاخره خیلی بدشانس نیست،’ خرگوش گفت: برای جادوگرم یک همسر به همراه کلبه اش سوخته است.

ریشه لغزش، پای رینارد را بگیرید. “روزی روزگاری خرسی بود که روی دامنه تپه ای زیر نور خورشید نشسته بود گذشته ی فعل خوابیدن. درست در همان لحظه رینارد خمیده به او نزدیک شد و او را دید. “‘بزرگ، آنجا نشسته ای که آسوده خاطر شوی،’ گفت روباه ‘حالا ببینید که آیا من شما را حقه بازی نمی کنم.

پس رفت و سه موش صحرایی گرفت و آنها را روی یک کنده زیر بینی بروین گذاشت، و سپس او فریاد زد: در گوش او، ‘بو! بروین، پیتر شکارچی اینجاست، درست پشت این کنده;’ و همانطور که او این را با صدای بلند گفت، با همان سرعت از میان چوب فرار کرد همیشه او توانست.

بروین با شروعی از خواب بیدار شد و وقتی سه موش کوچک را دید مثل خرگوش مارس دیوانه بود و می خواست پنجه اش را بلند کند و له کند آنها را، زیرا او فکر می کرد که این آنها بودند که در گوش او فریاد زدند.

اما همین که آن را بلند کرد دید دم رینارد را در میان بوته ها در کنار جنگل، و به دنبال او رفت، به طوری که زیر چوب همانطور که او می رفت، ترق می کرد و، راستش را بگویم، بروین خیلی نزدیک بود رینارد، که پای عقبش را همان طور که بود گرفت خزیدن به زمین زیر ریشه کاج بنابراین رینارد در یک وجود داشت.

نیشگون گرفتن، اما با همه چیزهایی که او در مورد او هوشیار بود، زیرا او فریاد زد، ‘ریشه کاج را بلغزانید و پای رینارد را بگیرید،’ و بنابراین خرس احمق اجازه می دهد پایش لیز خورد و به جای آن ریشه را نگه داشت. اما تا آن زمان رینارد در داخل زمین امن بود و فریاد زد.

بالیاژ شنی دودی : من هم آن زمان شما را فریب دادم، ننه جان!’ “‘خارج از چشم نیست’ بروین روی زمین غرغر کرد و شد وحشی از خشم. روزی روزگاری مردی بود که تا این حد سفر کرد برای آوردن باری برگ برای گاوهای خود در زمستان. بنابراین وقتی به جایی رسید که بستر دراز کشیده بود.

سورتمه را از نزدیک نگه داشت پشته، و شروع به غلتیدن برگها روی سورتمه. اما زیر توده خرسی خوابیده بود که لانه زمستانی خود را در آنجا ساخته بود و وقتی احساس کرد مردی که در حال لگدمال کردن بود به سمت سورتمه بیرون پرید. “به محض اینکه باد بروین به اسب رسید.