جدیدترین های لایت مو

جدیدترین های لایت مو : با عجله به خانه رفتم تا یک بار دیگر به شکل دوست داشتنی سیلف خود بپردازم. من احساس کردم که از این پس مبارزه با این اشتیاق غیرممکن است. چشمانم را روی لنز گذاشتم آنجا بود – اما چه اتفاقی می‌توانست بیفتد؟ به نظر می رسید در غیاب من تغییر وحشتناکی رخ داده است. برخی از غم و اندوه پنهان به نظر می رسید که ویژگی های دوست داشتنی او را که من به آن خیره شده بودم، تیره کرده بود.

رنگ مو : این امری است که حتی ضعیف‌ترین پیوند شخصی را برای پیوند دادن ما به هم ایجاد می‌کند – بدانیم که گاهی اوقات، هنگام پرسه زدن در این دشت‌های مسحور، ممکن است به غریبه شگفت‌انگیزی فکر کند که با حضور خود، یکنواختی زندگی‌اش را شکسته و رفته است. خاطره ای ملایم در دلش! اما نمی شد.

جدیدترین های لایت مو

جدیدترین های لایت مو : هیچ اختراعی که عقل بشری قادر به انجام آن باشد، نمی تواند موانعی را که طبیعت برپا کرده بود، بشکند. من می‌توانم روحم را با زیبایی شگفت‌انگیزش جشن بگیرم، با این حال او باید همیشه از چشم‌های ستایش‌کننده‌ای که روز و شب به او خیره می‌شدند، غافل بماند، و حتی وقتی بسته بود، او را در خواب ببیند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

با فریاد تلخی از غم و اندوه از اتاق فرار کردم و خودم را روی تختم پرت کردم و مثل بچه ها گریه کردم تا بخوابم. ما صبح روز بعد تقریباً در سپیده دم از خواب برخاستم و با عجله به سمت میکروسکوپم رفتم، در حالی که به دنبال دنیای نورانی مینیاتوری می گشتم که تمام وجودم را در بر می گرفت، می لرزیدم. آنیمولا آنجا بود.

شب قبل که به رختخواب رفتم، چراغ گازی را که توسط ناظران آن احاطه شده بود، در حال سوختن رها کرده بودم. من سیلف را یافتم که در نور درخشانی که او را احاطه کرده بود، با ابراز لذتی که ویژگی‌هایش را متحرک می‌کرد، حمام می‌کرد. موهای طلایی درخشانش را با عشوه‌های معصومانه روی شانه‌هایش انداخت.

او تمام طول در بستر شفاف دراز کشیده بود، که در آن به راحتی از خود حمایت می کرد و با ظرافت مسحورکننده ای که پوره ممکن بود در هنگام فتح هرمافرودیتوس متواضع به نمایش بگذارد، قمار می کرد. من آزمایشی را انجام دادم تا اگر قدرت انعکاس او توسعه یافته بود، خودم را راضی کنم. نور لامپ رو خیلی کم کردم با نور ضعیفی که باقی مانده بود، می‌توانستم احساس درد را روی صورتش ببینم. ناگهان به بالا نگاه کرد و ابروهایش جمع شد.

دوباره صحنه میکروسکوپ را با جریان کامل نور پر کردم و تمام حالت او تغییر کرد. او مانند موادی که از هر وزنی محروم است به جلو پرید. چشمانش برق زد و لب هایش تکان خورد. آه! اگر علم فقط ابزار هدایت و تکثیر صداها را داشت، مانند پرتوهای نور، چه سرودهای خوشبختی در آن زمان گوش من را مجذوب می کرد! چه سرودهای شادی آور برای آدونایس، هوای روشن را به وجد می آورد!

اکنون فهمیدم که چگونه بود که کنت د کابالیس جهان عرفانی خود را با موجودات زیبای سیلفی که نفس زندگیشان آتش برافراشته بود و برای همیشه در مناطقی از خالص ترین اتر و خالص ترین نور به ورزش می پرداختند. روزی صلیبی شگفتی را پیش بینی کرده بود که من عملاً به آن پی برده بودم. این پرستش الوهیت عجیب من چقدر ادامه داشت، بنابراین من به ندرت می دانم.

من تمام توجه به زمان را از دست دادم. تمام روز از اوایل سحر، و تا پایان شب، من را می دیدم که از آن دریچه شگفت انگیز نگاه می کردم. هیچ کس را ندیدم، به جایی نرفتم، و زمان کمی برای غذایم به خودم داد. تمام زندگی من غرق در تأملی بود که مانند زندگی هر یک از مقدسین رومیش. هر ساعتی که به شکل الهی خیره می‌شدم شور و اشتیاق من را تقویت می‌کرد.

شور و شوقی که همیشه تحت الشعاع این اعتقاد دیوانه‌کننده قرار می‌گرفت که اگرچه می‌توانم به میل خود به او خیره شوم، اما او هرگز، هرگز نمی‌توانست مرا ببیند! در نهایت، از بی‌خوابی و غم‌انگیز بودن مداوم در مورد عشق جنون‌آمیز و شرایط بی‌رحمانه‌ام، چنان رنگ پریده و لاغر شدم، که تصمیم گرفتم کمی تلاش کنم تا خودم را از آن جدا کنم.

گفتم: “بیا، این در بهترین حالت فقط یک خیال است. تخیل شما به آنیمولا جذابیت هایی بخشیده است که در واقعیت از آن بی بهره است. گوشه گیری از جامعه زنانه باعث ایجاد این وضعیت بیمارگونه ذهنی شده است. او را با زنان زیبای جهان مقایسه کنید. دنیای خودت، و این افسون دروغین ناپدید خواهد شد.” به طور اتفاقی روزنامه ها را نگاه کردم.

جدیدترین های لایت مو : در آنجا تبلیغ یک رقصنده مشهور را دیدم که هر شب در نیبلو ظاهر می شد. سیگنورینا کارادولچه به عنوان زیباترین و همچنین برازنده ترین زن جهان شهرت داشت. بلافاصله لباس پوشیدم و به تئاتر رفتم. پرده کشیده شد. نیم‌دایره‌های معمولی پری‌ها در خراطین سفید روی انگشت پای راست اطراف بانک گل میناکاری شده از بوم سبز ایستاده بودند.

که شاهزاده دیررس روی آن خوابیده بود. ناگهان صدای فلوت به گوش می رسد. پری ها شروع می کنند. درختان باز می شوند، پری ها همه روی انگشت پای چپ می ایستند و ملکه وارد می شود. این سیگنورینا بود. او در میان تندرهای تشویق به جلو حرکت کرد و در حالی که روی یک پا روشن می‌شد، در هوا آماده بود.

بهشت! آیا این جادوگر بزرگی بود که پادشاهان را به چرخ های ارابه خود کشیده بود؟ آن اندام‌های سنگین و عضلانی، آن قوزک‌های ضخیم، آن چشم‌های غاردار، آن لبخند کلیشه‌ای، آن گونه‌های زمخت رنگ‌شده! شکوفه های ورمیل، چشم های مایع و رسا، اندام های هماهنگ آنیمولا کجا بودند؟ سیگنورینا رقصید.

جدیدترین های لایت مو : چه حرکات زشت و ناسازگاری! بازی اندامش همش دروغ و تصنعی بود. محدوده او تلاش های ورزشی دردناک بود. ژست های او زاویه دار بود و چشم را پریشان می کرد. دیگر طاقت نداشتم؛ با فریاد انزجاری که همه نگاهم را به خود جلب کرد، در وسط شیفتگی سیگنورینا از روی صندلی بلند شدم و ناگهان از خانه خارج شدم.