لایت مو چیه

لایت مو چیه : بعد از لحظاتی آن را با عکسی از خودش که درست قبل از جنگ گرفته شده بود مقایسه کرد. “خداوند خوب!” با صدای بلند گفت روند ادامه داشت. هیچ شکی در آن وجود نداشت – او اکنون مانند یک مرد سی ساله به نظر می رسید. او به جای خوشحالی، مضطرب بود – او جوانتر می شد.

رنگ مو : گفته می‌شد که بنجامین واقعاً پدر راجر باتن بود، او برادرش بود که چهل سال در زندان بود، او جان ویلکس بوث بود که در لباس مبدل بود و در نهایت، دو شاخ مخروطی کوچک از شاخ‌هایش بیرون زدند. سر. ضمیمه‌های یکشنبه روزنامه‌های نیویورک با طرح‌های جذابی که سر بنجامین باتن را به ماهی، به مار و در نهایت به بدنی از برنج جامد متصل نشان می‌داد، نشان می‌داد.

لایت مو چیه

لایت مو چیه : او از نظر روزنامه نگاری به عنوان مرد اسرارآمیز مریلند شناخته شد. اما داستان واقعی، طبق معمول، تیراژ بسیار کمی داشت. با این حال، همه با ژنرال مونکریف موافق بودند که برای دختری دوست‌داشتنی که می‌توانست با هر زیبایی در بالتیمور ازدواج کند، «جنایت‌آمیز» است که خود را در آغوش مردی بیندازد که مطمئناً پنجاه ساله است.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

بیهوده آقای راجر باتن شناسنامه پسرش را با حروف بزرگ در بالتیمور بلیز منتشر کرد . هیچ کس آن را باور نکرد. فقط کافی بود به بنیامین نگاه کنی و ببینی. از طرف دو نفر که بیشتر نگران بودند، هیچ تزلزلی وجود نداشت. به قدری بسیاری از داستان های نامزد او دروغ بود که هیلدگارد سرسختانه حاضر نشد حتی واقعی بودن را هم باور کند.

ژنرال مونکریف بیهوده به او به مرگ و میر بالای مردان پنجاه ساله اشاره کرد – یا حداقل در میان مردانی که پنجاه ساله به نظر می رسیدند. بیهوده او از بی ثباتی تجارت عمده فروشی سخت افزار به او گفت. هیلدگارد ازدواج را برای ملایمت انتخاب کرده بود و ازدواج کرد… VII حداقل در یک مورد، دوستان هیلدگارد مونکریف اشتباه کردند.

حتی ژنرال پیر مونکریف زمانی با دامادش آشتی کرد که بنجامین به او پول داد تا تاریخ جنگ داخلی خود را در بیست جلد منتشر کند، که توسط نه ناشر برجسته رد شده بود. در خود بنیامین پانزده سال تغییرات زیادی ایجاد کرده بود. به نظرش می رسید که خون با قدرت تازه ای در رگ هایش جاری است.

بیدار شدن در صبح، قدم زدن با گامی فعال در امتداد خیابان شلوغ و آفتابی، کار خستگی ناپذیر با محموله های چکش و محموله های میخ، لذت بخش بود. در سال ۱۸۹۰ بود که او کودتای تجاری معروف خود را انجام داد: او این پیشنهاد را مطرح کرد که تمام میخ‌هایی که برای میخ زدن جعبه‌هایی که در آن میخ‌ها حمل می‌شود، متعلق به کشتی‌گیر است.

پیشنهادی که به قانون تبدیل شد، توسط رئیس دادگستری تأیید شد. فسیل، و راجر باتن و شرکت، سخت افزار عمده فروشی، بیش از ششصد میخ را هر سال نجات داد . علاوه بر این، بنجامین متوجه شد که طرف زندگی همجنس گرایان بیشتر و بیشتر جذب می شود. اشتیاق فزاینده او به لذت این بود که او اولین مردی بود.

که در شهر بالتیمور صاحب یک اتومبیل شد و آن را اداره کرد. با ملاقات او در خیابان، معاصرانش با حسادت به تصویری که او از سلامتی و سرزندگی ساخته بود خیره می شدند. آنها می گویند: “به نظر می رسد او هر سال جوان تر می شود.” و اگر راجر باتن پیر، که اکنون شصت و پنج ساله است، در ابتدا نتوانسته بود.

لایت مو چیه : از پسرش استقبال مناسبی کند، سرانجام با تقدیم چیزی که به عنوان تحسین به او بود، کفاره او را داد. و در اینجا به موضوعی ناخوشایند می رسیم که بهتر است هر چه سریعتر از آن عبور کنیم. تنها یک چیز بود که بنجامین باتن را نگران کرد. همسرش دیگر او را جذب نکرده بود. در آن زمان هیلدگارد زنی سی و پنج ساله بود.

که پسری به نام راسکو چهارده ساله داشت. در روزهای اولیه ازدواجشان، بنیامین او را پرستش کرده بود. اما با گذشت سال‌ها، موهای عسلی‌اش قهوه‌ای بی‌هیجان‌انگیز شد، مینای آبی چشم‌هایش جنبه ظروف ارزان‌قیمت را به خود گرفت – علاوه بر این، و مهم‌تر از همه، او بیش از حد در راه‌های خود مستقر شده بود.

بیش از حد آرام، خیلی راضی، در هیجاناتش خیلی کم خون، و در ذائقه اش خیلی هوشیار. به عنوان یک عروس، این او بود که بنیامین را به رقص و شام “کشانده بود” – حالا شرایط برعکس شده بود. او با او رفت و آمد اجتماعی کرد، اما بدون شور و شوق، قبلاً توسط آن اینرسی ابدی که روزی با هر یک از ما زندگی می کند و تا آخر با ما می ماند، بلعیده بود.

نارضایتی بنیامین قوی تر شد. در آغاز جنگ اسپانیا و آمریکا در سال ۱۸۹۸ خانه‌اش چنان جذابیتی برای او نداشت که تصمیم گرفت به ارتش بپیوندد. با نفوذ تجاری خود، او به عنوان کاپیتان کمیسیون دریافت کرد، و به قدری با کار سازگار شد که به موقع به درجه سرگرد و سرانجام سرهنگ دوم تبدیل شد تا در عملیات مشهور در تپه سن خوان شرکت کند.

لایت مو چیه : کمی مجروح شد و مدال گرفت. بنیامین چنان به فعالیت و هیجان زندگی آرایه‌ای وابسته شده بود که از رها کردن آن پشیمان شد، اما کسب و کارش نیاز به توجه داشت، بنابراین از کار خود استعفا داد و به خانه آمد. او در ایستگاه با یک گروه موسیقی برنجی روبرو شد و تا خانه اش اسکورت شد. هشتم هیلدگارد در حالی که پرچم ابریشمی بزرگی را به اهتزاز درآورد.

در ایوان به او سلام کرد و حتی زمانی که او را می بوسید، احساس کرد که این سه سال جان خود را از دست داده است. او اکنون زنی چهل ساله بود، با خط درگیری ضعیفی از موهای خاکستری در سرش. این منظره او را افسرده کرد. در اتاقش انعکاس خود را در آینه آشنا دید – نزدیکتر رفت و با اضطراب صورت خود را بررسی کرد.