لایت مو جدید

لایت مو جدید : سعی می کنم سالی بیست هزار به نظر برسم. با اندکی هشدار از کند شدن روزها و شتاب گرفتن سال ها، مرلین سی و یک، سی و دو شد – سپس تقریباً با عجله به آن سنی رسید که با تمام شست و شو و پنچر کردنش، فقط می تواند چیزی را آشکار کند.

رنگ مو : به این ترتیب که هر روز عصر در اغذیه‌فروشی توقف می‌کرد و سیب زمینی را در سالاد، ژامبون ورقه ای، و گاهی اوقات حتی گوجه فرنگی پر شده را با ولخرجی خریدم. سپس به سمت خانه حرکت می کرد، وارد راهروی تاریک می شد و از سه پله زهوار که با فرشی باستانی با طرحی که از بین رفته بود بالا می رفت.

لایت مو جدید

لایت مو جدید : از جلا دادن مبلمان که برایان در زمان دویدن «آدام و حوا» در برابر ویلیام مک کینلی، بوی پرزهای سنگین‌تر از گرد و غبار، کفش‌های کهنه و پرزهای لباس‌ها مد روز بود. مدت هاست که به لحاف های تکه تکه تبدیل شده است. این بو او را از پله‌ها تعقیب می‌کرد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

در هر فرود با هاله آشپزی معاصر احیا می‌شد و تحسین‌برانگیز می‌شد، سپس با شروع پرواز بعدی، به بوی روال مرده نسل‌های مرده کاهش می‌داد. بالاخره در اتاقش پیش می‌آمد که با میل ناشایست باز شد و تقریباً با بو کشیدن روی «سلام عزیزم! امشب برای شما یک خوراکی دارم.» الیوی که همیشه با اتوبوس به خانه می‌رفت تا «یک لقمه هوا بخورد»، تخت را مرتب می‌کرد و وسایل را آویزان می‌کرد.

با تماس او نزد او می آمد و با چشمانی گشاد شده سریع او را می بوسید، در حالی که او را مثل نردبان ایستاده نگه داشت و دستانش را روی دو بازویش قرار داد، انگار که او چیزی بدون تعادل است، و یک بار او نگه داشتن را رها کرد، به شدت به عقب روی زمین افتاد.

این همان بوسه ای است که با سال دوم ازدواج و جانشینی بوسه داماد وارد می شود (که در بهترین حالت، به قول کسانی که از چنین چیزهایی اطلاع دارند و قابل کپی برداری از فیلم های پرشور است، مرحله ای است). بعد شام فرا رسید و بعد از آن برای پیاده‌روی بیرون رفتند، دو بلوک بالا و از پارک مرکزی، یا گاهی اوقات برای دیدن یک عکس متحرک، که با صبر و حوصله به آنها یاد می‌داد که از آن دسته افرادی هستند.

که برایشان حکم زندگی صادر شده است، و چیزی بسیار اگر در برابر مافوق برحق خود مطیع و مطیع باشند و از لذت دوری کنند، به زودی برایشان بزرگ و شجاع و زیبا اتفاق می افتد. سه سال روز آنها چنین بود. سپس تغییراتی در زندگی آنها پدید آمد: الیو صاحب یک بچه شد و در نتیجه مرلین هجوم جدیدی از منابع مادی داشت.

در هفته سوم حبس الیو، پس از یک ساعت تمرین عصبی، او به دفتر آقای مهتاب کویل رفت و خواستار افزایش شدید حقوق شد. او گفت: «من ده سال است که اینجا هستم. از نوزده سالگی. من همیشه سعی کرده ام بهترین کار را در جهت منافع کسب و کار انجام دهم.» آقای مهتاب کویل گفت که در مورد آن فکر خواهد کرد.

صبح روز بعد، با خوشحالی بسیار مرلین، اعلام کرد که قصد دارد پروژه ای را که مدت ها از پیش برنامه ریزی شده بود، به اجرا بگذارد – او از کار فعال در کتابفروشی بازنشسته می شود، خود را محدود به بازدیدهای دوره ای می کند و مرلین را به عنوان مدیر با پنجاه حقوق ترک می کند. دلار در هفته و یک دهم سود در تجارت. وقتی پیرمرد تمام شد.

لایت مو جدید : گونه های مرلین می درخشید و چشمانش پر از اشک بود. او دست صاحب کارش را گرفت و به شدت تکان داد و بارها و بارها گفت: “از شما خیلی خوب است، قربان. از شما خیلی سفید است. از شما خیلی خیلی خوب است.» بنابراین، پس از ده سال کار وفادارانه در فروشگاه، سرانجام برنده شد.

با نگاهی به گذشته، پیشرفت خود به سمت این تپه شادی را دیگر به عنوان یک دهه گاه ناپسند و همیشه خاکستری از نگرانی و اشتیاق شکست‌خورده و رویاهای ناکام می‌دید، سال‌هایی که مهتاب در آن منطقه کدر شده بود و جوانان از زیتون محو شده بودند. چهره، اما به عنوان یک صعود باشکوه و پیروزمندانه از موانعی که او قاطعانه با اراده غیرقابل غلبه بر آنها غلبه کرده بود.

خودفریبی خوش بینانه ای که او را از بدبختی دور نگه داشته بود، اکنون در لباس طلایی وضوح سخت دیده می شد. نیم دوجین بار قدم‌هایی برداشته بود تا مهتابی را رها کند و به سمت بالا اوج بگیرد، اما به دلیل بی‌حالی محض، همچنان ادامه داشت. به طرز عجیبی، او اکنون فکر می‌کرد که آن زمان‌ها زمانی بود که او اصرار فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده بود و «مصمم» شده بود.

تا جایی که بود با آن مبارزه کند. به هر حال، اجازه دهید برای این لحظه از دیدگاه جدید و باشکوه مرلین نسبت به خودش ناراحت نباشیم. او رسیده بود. در سی سالگی به یک پست مهم رسیده بود.

او در آن شب مغازه را با نور نسبتاً درخشان ترک کرد، هر پنی را که در جیبش بود در بزرگ‌ترین ضیافتی که اغذیه‌فروشی‌های ارائه می‌داد، سرمایه‌گذاری کرد و با اخبار عالی و چهار کیسه کاغذی غول‌پیکر به سمت خانه حرکت کرد. این واقعیت که الیو برای خوردن آن قدر مریض بود، اینکه با مبارزه با چهار گوجه‌فرنگی پرشده، به‌طور ضعیف، اما به‌طور واضح بیمار شد، و اینکه بیشتر غذا در یک جعبه یخ بدون یخ به‌سرعت خراب می‌شد.

لایت مو جدید : تمام روز بعد این موقعیت را خدشه‌دار نکرد. مرلین گرینگر برای اولین بار از هفته ازدواجش در زیر آسمانی از آرامش بدون ابر زندگی کرد. پسر بچه آرتور نامگذاری شد و زندگی باوقار، مهم و در درازا متمرکز شد. مرلین و الیو خود را به جایگاهی ثانویه در کیهان خودشان واگذار کردند. اما آنچه را که از نظر شخصیتی از دست دادند، در نوعی غرور اولیه دوباره به دست آوردند.

خانه روستایی نیامد، اما یک ماه اقامت در پانسیون آسبری پارک هر تابستان این شکاف را پر می کرد. و در طول تعطیلات دو هفته‌ای مرلین، این گشت و گذار هوای یک سفر واقعاً شاد را به خود گرفت – مخصوصاً وقتی که در حالی که کودک در اتاقی عریض که از نظر فنی روی دریا باز می‌شد، خوابیده بود، مرلین با الیوی در امتداد تخته شلوغ قدم می‌زد و سیگارش را پف می‌کرد.