لایت روی موی نسکافه ای

لایت روی موی نسکافه ای : اسب اره برگشت داد: “حداقل نیست”. “اما غرور من از این که متوجه شدم آناتومی من خیلی شکننده است جریحه دار می شود.” مدتی گروه کوچک در فکری ساکت ماندند.

رنگ مو : بنابراین او نیازی به اصرار نداشت تا او را وادار کند که به شهر زمرد سفر کند تا به جینجور در شکست مترسک و مرد چوبی حلبی که تیپ را به یکی از دوستان خود تبدیل کرده بودند، کمک کند. مومبی به زودی به کاخ سلطنتی رسیده بود که با جادوی مخفی خود متوجه شد که ماجراجویان سفر خود را به شهر زمردی آغاز می کنند.

لایت روی موی نسکافه ای

لایت روی موی نسکافه ای : بنابراین او به اتاق کوچکی در بالای یک برج بازنشسته شد و در حالی که هنرهایی را که می‌توانست برای جلوگیری از بازگشت مترسک و همراهانش تمرین کند، تمرین می‌کرد. به همین دلیل بود که چوب‌دار حلبی در حال حاضر ایستاد و گفت: «یک اتفاق بسیار عجیب رخ داده است. من باید از صمیم قلب و تمام مراحل این سفر را بدانم.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

با این حال می ترسم که راه خود را گم کرده باشیم.» “این کاملا غیر ممکن است!” مترسک اعتراض کرد. دوست عزیز چرا فکر می کنی که ما به بیراهه رفته ایم؟ “چرا، اینجا پیش روی ما یک مزرعه بزرگ از آفتابگردان است – و من قبلاً در تمام عمرم این مزرعه را ندیده بودم.” با این سخنان همه آنها به اطراف نگاه کردند.

اما متوجه شدند که واقعاً توسط یک مزرعه از ساقه های بلند احاطه شده اند که هر ساقه یک گل آفتابگردان غول پیکر را در بالای خود دارد. و نه تنها این گلها در رنگهای زنده قرمز و طلایی خود تقریباً کور می شدند، بلکه هر یک مانند یک آسیاب بادی مینیاتوری روی ساقه خود می چرخیدند و دید بینندگان را کاملاً خیره می کردند.

آنها را چنان مبهوت می کردند که نمی دانستند کدام راه را انتخاب کنند. دور زدن. “این جادوگری است!” بانگ زد نکته. در حالی که آنها مکث می کردند، مردد و تعجب می کردند، مرد چوبی قلع فریادی از بی حوصلگی سر داد و با تبر چرخان جلو رفت تا ساقه های جلویش را قطع کند. اما حالا آفتابگردان ها ناگهان چرخش سریع خود را متوقف کردند.

مسافران به وضوح چهره یک دختر را در مرکز هر گل دیدند. این چهره‌های دوست‌داشتنی با لبخندهای تمسخرآمیز به گروه حیرت‌زده نگاه کردند، و سپس از ترسی که ظاهرشان ایجاد کرده بود، به خنده‌های شاد سرازیر شدند. “متوقف کردن! متوقف کردن!” تیپ گریه کرد و بازوی مرد چوبی را گرفت. “آنها زنده اند! آنها دختر هستند!» در آن لحظه گلها دوباره شروع به چرخیدن کردند و چهره ها محو شدند و در انقلاب های سریع گم شدند.

مرد چوب قلع تبر خود را انداخت و روی زمین نشست. او با ناامیدی گفت: «قطع کردن آن موجودات زیبا بی‌رحمانه خواهد بود. “و با این حال من نمی دانم چگونه می توانیم به راه خود ادامه دهیم” مترسک فکر کرد: «آنها برای من به طرز عجیبی شبیه چهره‌های ارتش شورش بودند. “اما نمی توانم تصور کنم که چگونه دختران می توانستند.

به این سرعت ما را در اینجا دنبال کنند.” تیپ با مثبت گفت: «من معتقدم که این جادو است، و این که یک نفر با ما حقه بازی می کند. قبلاً می‌دانستم که مومبی پیر چنین کارهایی را انجام می‌دهد. احتمالاً این توهمی بیش نیست و اصلاً اینجا گل آفتابگردان نیست.» مرد جنگلی پیشنهاد کرد: «پس اجازه دهید چشمانمان را ببندیم و جلو برویم.

لایت روی موی نسکافه ای : مترسک پاسخ داد: ببخشید. چشمان من برای بسته شدن نقاشی نشده اند. از آنجایی که شما پلک های حلبی دارید، نباید تصور کنید که همه ما به یک شکل ساخته شده ایم.» جک، به جلو خم شد تا آنها را بررسی کند، گفت: “و چشمان اسب اره، چشم های گره ای هستند.” تیپ گفت: «با این وجود، باید سریع به جلو حرکت کنید.

و ما شما را تعقیب خواهیم کرد و سعی کنید فرار کنید. چشمانم آنقدر خیره شده اند که به سختی می توانم ببینم.» بنابراین با جسارت به جلو رفت و تیپ دم خرد اسب اره را گرفت و با چشمان بسته دنبال کرد. مترسک و چوب‌دار حلبی عقب را بالا آوردند، و قبل از اینکه قدم‌های زیادی بروند، فریاد شادی از جک اعلام کرد که راه برایشان روشن است.

سپس همه مکث کردند تا به عقب نگاه کنند، اما اثری از مزرعه آفتابگردان باقی نماند. با شادی بیشتر، اکنون آنها به سفر خود ادامه دادند. اما مومبی پیر آنقدر ظاهر منظره را تغییر داده بود که اگر مترسک عاقلانه به این نتیجه نرسید که مسیر آنها را از خورشید بگیرد، مطمئناً گم می شدند. زیرا هیچ جادوگری نمی توانست مسیر خورشید را تغییر دهد و بنابراین راهنمای امنی بود.

با این حال، مشکلات دیگری در برابر آنها قرار داشت. اسب اره وارد سوراخ خرگوش شد و روی زمین افتاد. کله کدو تنبل در هوا پرتاب شده بود و تاریخچه او احتمالاً دقیقاً در همان لحظه به پایان می‌رسید، اگر مرد چوب‌دار حلبی به طرز ماهرانه‌ای کدو تنبل را هنگام پایین آمدن نمی‌گرفت و آن را از آسیب نجات نمی‌داد.

تصویر۱۵۶ تیپ به زودی دوباره آن را روی گردن قرار داد و جک را روی پاهایش جایگزین کرد. اما اسب اره به این راحتی فرار نکرد. زیرا وقتی پای او از سوراخ خرگوش بیرون کشیده شد، مشخص شد که پاهایش شکسته است، و قبل از اینکه بتواند یک قدم جلوتر برود باید تعویض یا تعمیر شود. مرد چوبی حلبی گفت: «این کاملاً جدی است. “اگر درختانی در این نزدیکی وجود داشت.

لایت روی موی نسکافه ای : ممکن است به زودی پای دیگری برای این حیوان بسازم. اما من حتی یک درختچه را نمی توانم کیلومترها در اطراف ببینم. مترسک با ناراحتی اضافه کرد: “و نه حصار و نه خانه در این قسمت از سرزمین اوز وجود دارد.” “پس چیکار کنیم؟” پسر را جویا شد. اعلیحضرت مترسک پاسخ داد: “فکر می کنم باید مغزم را شروع به کار کنم.” زیرا تجربه به من آموخته است که می توانم هر کاری را انجام دهم.

اما برای فکر کردن به آن وقت بگذارم. تیپ گفت: «اجازه دهید همه فکر کنیم. “و شاید راهی برای تعمیر اسب اره پیدا کنیم.” بنابراین آنها در یک ردیف روی چمن نشستند و شروع به فکر کردن کردند، در حالی که اسب اره با نگاه کنجکاوانه به اندام شکسته خود مشغول بود. “درد داره؟” با صدایی آرام و دلسوز از مرد چوبی حلبی پرسید.