لایت مو زنانه

لایت مو زنانه : و آن اینکه شما از خوشحالی بیش از حد ناراضی هستید.» ژان با چشم‌های آبی‌اش، مثل یک جنون، مثل یک روبان، مثل یک روزت بدون هیچ دلیلی که یک دختر جوان روی پیشانی‌اش می‌گذارد، به صحبت ادامه داد.

رنگ مو : حتی یک لحظه نمی توانند لذتی بی پایان را در هنر، در اندیشه، در طبیعت بشناسند، در حالی که بخشی از زندگی آنها در گرسنگی محرومان می تپد. همه اینها بدون فضیلت، بدون انتخاب خودشان. بنابراین آنها متولد شدند: فرزندان عصر جدید، که شهود جدید بر آنها حکومت می کند. در هر کشوری، از هر طبقه‌ای، آنها گرد هم می‌آیند.

لایت مو زنانه

لایت مو زنانه : مردان و زنان به سادگی زندگی و خدمات اجتماعی عهد بسته‌اند. تحت تسخیر نیرویی قدرتمندتر از خودشان هستند که هیچ کنترلی بر آن ندارند. آگاه از فقدان هماهنگی اجتماعی در تمدن ما، بیقرار از درد، گیجی، پریشانی، در عین حال مملو از آرامش درونی عمیق هستند زیرا از ادعای ضروری آگاهی گسترده پیروی می کنند.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

آنها با خدمت فعال، و بیشتر با دعا و روزه و هوشیاری، به دنبال آماده کردن راه برای دموکراسی معنوی هستند که روحشان بر آن تنظیم شده است. پدر کبک نوشته چارلز لوئیس فیلیپ (یک کارمند فقیر و مبهم شهرداری پاریس، ۱۸۷۵-۱۹۰۹، که هفت جلد داستان نوشت که نام او را در زمره استادان ادبیات فرانسه قرار داده است.

او در مورد فقرایی که زندگی آنها را می شناخت، می نوشت، و ویژگی کار او این است که وفاداری به حقیقت، زیبایی احساس و جذابیت کم نظیر سبک صحنه زیر در خانه کارگری است که با فداکاری های سنگین موفق به تربیت تنها پسرش شده است. یک روز به طور غیر منتظره پسر به خانه باز می گردد پیر بوسه گفت: “چطور می شود که امروز آمدی؟” ژان به اندازه کافی آهسته نشست.

و یکی دید که چیز دیگری در خانه نشسته است. مادر گفت: «حدس می‌زنم نخوردی. قبل از ظهر کمی شکلات درست می کنم.» زبون ژان شل شد. “ایناهاش. چیز جدیدی وجود دارد. لازم است به شما بگویم: من جای خود را ترک کردم!» «چطور! جای خود را ترک کردی!» آنها هر سه نفر را نشستند. و ژان دید که موهایش خاکستری است. مادر یک قابلمه را در دست داشت.

مثل خدمتکار آشپزخانه مراقب بود، اما با احساسی که انگار ظرف در شرف افتادن است. مارگریت، خواهر، قبلاً گریه می کرد: «آه، خدای من! من که خیلی مغرور بودم!» پیر بوسه گفت: “و چگونه آن ضربه هوشمندانه را مدیریت کردی؟” در آن زمان بود که ژان احساس کرد روحش پژمرده می شود و همه نیازها، همه غبارهای عشق از اعماق قلبش برمی خیزند.

لازم بود که در کنار هم زندگی کنند و یکدیگر را درک کنند و اینطور هم شد لازم است که کسی شروع به ضعیف شدن کند. گفت: آیا انسان می داند که چه می کند؟ “آه، واقعا!” گفت پدر “تو نمیدونی چیکار میکنی؟” ژان پاسخ داد: «لحظه‌هایی هست که آدم سرش را از دست می‌دهد و بعد از آن نمی‌گویم نباید پشیمان شود.» در مورد از دست دادن سر، من فقط یک چیز می دانم.

این است که به شما پول می دهند و این به شما بستگی دارد که همیشه از آنچه آنها دستور می دهند اطاعت کنید. مادر به شکلاتی نگاه کرد که بخار از آن با گرمای مواد مغذی قوی بلند شد. آن‌ها این را در خانواده دوست داشتند، مثل یک صبح روز یکشنبه، مثل یک شکلات بورژوایی برای مردم تعطیلات. او گفت: “به هر حال، بگذار هر طور که می شود، او باید بخورد.” ژان به صحبت ادامه داد.

چشمان آبی او اولین دگرگونی را در زندگی یک مرد تجربه کرده بود، زمانی که او دیگر ژان، پسر پیر، شاگرد مدرسه مرکزی نیست، بلکه ژان بوسه، مهندس شیمی کاربردی است. با این حال، درخشش یک دختر جوان در آنها باقی ماند، آن احساسی که دو پرتو نور خورشید را در چشمه بیدار می کند. و اینک نوعی تضرع مانند شیرینی یک نوزاد برهنه را برپا داشتند. “اوه، من همه چیزهایی را که قرار است بگویید، می دانم.

شما نمی توانید مرا عذر خواهی کنید، زیرا شما جای من نیستید و من نمی توانم یک حرکت قلبم را محکوم کنم. می‌دانی – من برایت نوشتم – کارگران نزدیک بود اعتصاب کنند. فوراً با خود گفتم اینها مسائلی است که به من مربوط نمی شود. زیرا وقتی از خود مراقبت می کنید، لازم نیست دورتر نگاه کنید.

اما پسر عموی فرانسوا همه چیز را برای من توضیح داد.» “آه، من به شما گفتم!” پیر بوسه گریه کرد. “وقتی می خواستی پسر عموی فرانسوا را به کارخانه خود ببری، به شما گفتم: خویشاوندان، لازم است همیشه آنها را از هم دور نگه دارید. آنها خود را به جلو هل می دهند، و گاهی برای بهانه جویی، فرد را به انبوهی از حقارت سوق می دهند.» ژان گفت: «در حقیقت، من هرگز مجبور نبودم از او شکایت کنم.

برعکس، قلبش را به آستین می پوشاند.» “اوه، همه مستها اینطور هستند. یکی می‌گوید: «قلب‌هایشان را به آستین می‌بندند» و آدم همه وقت‌هایی را که دیگران را دور می‌کنند حساب نمی‌کند. «آه، خیلی چیزها را فهمیده ام، پدر. چگونه می توانم همه چیزهایی را که فهمیده ام توضیح دهم! هنوز هم لحظاتی هست که، دیدن و درک کردنشان – این صدایی در سرم ایجاد می کند که گویی دنیا سر جایش نمی ماند.

لایت مو زنانه : دوباره به شما می گویم این فرانسوا بود که به من فهماند. دیدم، عصرها به او می‌گفتم: حوصله‌ام سر رفته است، حتی یک رفیق هم ندارم، و سر میزهای هتل، شامی را که خیلی خوب سرو می‌شود، می‌خورم. گفت: به خانه من بیا. شما نمی دانید خوردن چیزهای خوب چیست، زیرا کار نمی کنید، و چون گرسنگی بخشی از کار است.

با ما سوپ می خورید، و ما حداقل به شما می گوییم که خوشحال هستید که در جایی که هستید، و در حین بازی آماتور به کارگر نگاه می کنید. به او گفتم: اما من هم کار می کنم. دیدن، فهمیدن، تحلیل کردن، مهندس بودن! تو، این بازوهای توست. من، این سر و قلب من است که درد می کند.

لایت مو زنانه : خندید: هه! ها! ها! ها! ها! عصر که گلویم خشک شده به خانه می آیم و سوپم را می خورم سردرد هم دارم و با دل درد به تو می خندم. من مثل گرگ خسته ام اسم قلبت چیه؟” پیر بوسه گفت: «بله، او همان جا بود. «به سهم خودم، اصلاً نمی‌فهمم شما چطور پیش می‌روید عبور دادن خیلی چیزا رو فهمیدی! در مورد من، من فقط یک چیز را درک می کنم.