تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی : تمام پیشرفت های بیشتر به سمت کوه مونک. ووت گفت: “این خیلی عریض نیست، اما من مطمئن هستم که هیچ یک از ما نمی توانیم از آن بپریم.” پلی کروم شروع به خندیدن کرد و مترسک گفت: “چی شده؟” “به مردان حلبی نگاه کنید!” او با خنده‌ای شاد دیگر گفت.۲۳۹ ووت و مترسک نگاه کردند و مردان حلبی به خودشان نگاه کردند. مرد قلع با تأسف گفت: این برخورد بود.

رنگ مو : حتی پری‌هایی که زیر افسون می‌افتند. ما می‌توانیم علف‌ها و گل‌ها را ببینیم، و گستره دشتی که جلوی ماست، و ما هنوز می‌توانیم کوه مونک را در دوردست ببینیم؛ اما نمی‌توانیم خود یا یکدیگر را ببینیم.» “خب، ما باید در مورد آن چه کنیم؟” ووت را خواستار شد. پلی کروم پاسخ داد: “من فکر می کنم این جادو فقط بر بخش کوچکی از دشت تاثیر می گذارد.” “شاید تنها رگه‌ای از کشور وجود داشته باشد.

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی : پسرک روی زمین نشست و پرسید: «می‌توانی ما را ببینی، پلی؟» دختر رنگین کمان پاسخ داد: “نه، در واقع.” “همه ما نامرئی شده ایم.” “فکر می کنی چطور شد؟” مترسک را که در آن جا افتاده بود پرسید. پلی کروم پاسخ داد: “ما با هیچ دشمنی روبرو نشده‌ایم، بنابراین باید این بخش از کشور این ویژگی جادویی را داشته باشد که مردم را نامرئی کند.

که در آن یک افسون مردم را نامرئی می‌کند. بنابراین، اگر دور هم جمع شویم و دست در دست هم بگیریم، می‌توانیم به سمت کوه مونک سفر کنیم تا زمانی که رگه‌های افسون‌شده از بین برود.”۲۳۵ ووت در حالی که از جا پرید گفت: “خوب، دستت را به من بده، پلی کروم. کجایی؟” او پاسخ داد: “اینجا.” “سوت بزن، ووت، و به سوت زدن ادامه بده تا من به تو بیایم.” بنابراین ووت سوت زد و در حال حاضر پلی کروم او را پیدا کرد و دستش را گرفت.

مترسک که نزدیک آنها دراز کشیده بود گفت: “یکی باید به من کمک کند تا بلند شوم.” پس مرد کاهی را پیدا کردند و او را روی پاهایش نشاندند و پس از آن دست دیگر پلی کروم را محکم گرفت. نیک چاپر و سرباز قلع توانسته بودند بدون کمک با هم دست و پنجه نرم کنند، اما برای آنها ناخوشایند بود و مرد چوبی حلبی گفت: “به نظر نمی رسد که به نوعی صاف بایستم.

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی : اما مفاصل من همه کار می کنند، بنابراین حدس می زنم بتوانم راه بروم.” با هدایت صدای او، به کنار او رسیدند، جایی که ووت انگشتان حلبی او را گرفت تا بتوانند کنار هم بمانند. سرباز قلع نزدیک ایستاده بود و مترسک به زودی او را لمس کرد و بازویش را گرفت. مرد حصیری گفت: “امیدوارم لرزان نباشی، زیرا اگر دو نفر از ما بی ثبات راه برویم.

مطمئناً زمین خواهیم خورد.” سرباز حلبی به او اطمینان داد: “من لرزان نیستم.”۲۳۶″اما من مطمئن هستم که یکی از پاهایم کوتاهتر از دیگری است. من نمی توانم آن را ببینم، تا بگویم چه مشکلی پیش آمده است، اما من با بقیه شما لنگ می زنم تا زمانی که از این قلمرو مسحور خارج شویم. ” آنها اکنون یک خط تشکیل دادند.

دست در دست هم گرفتند و صورت خود را به سمت کوه مونک چرخانده و سفر خود را از سر گرفتند. با این حال راه دوری نرفته بودند که صدای غرش وحشتناکی به گوششان سلام کرد. به نظر می رسید صدا از جایی درست روبروی آنها می آمد، بنابراین آنها ناگهان ایستادند و ساکت ماندند و با تمام گوش هایشان گوش دادند. “من بوی کاه می دهم!” با صدای خشن و خشن، با غرغر و خرخر بیشتر گریه کرد. “من بوی کاه را می دهم، و من یک هیپ پو گی راف هستم که عاشق کاه است.

هر چه پیدا می کند می خورد. من می خواهم این نی را بخورم! کجاست؟ کجاست؟” مترسک با شنیدن این، لرزید اما سکوت کرد. بقیه هم ساکت بودند و امیدوار بودند که جانور نامرئی نتواند آنها را پیدا کند. اما موجودی بوی نی را استشمام کرد و به آنها نزدیک‌تر و نزدیک‌تر شد تا اینکه به مرد چوب‌دار حلبی در یک انتهای خط رسید.

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی : این جانور بزرگی بود و بوی مرد چوب‌دار حلبی می‌داد و دو ردیف دندان بزرگ را روی بدن حلبی امپراتور رنده می‌کرد.۲۳۷ صدای خشن گفت: “بها! این کاه نیست” و جانور در طول خط به سمت ووت پیش رفت. جانور غرغر کرد و گفت: “گوشت! پو، تو خوب نیستی! من نمی توانم گوشت بخورم.” موجود گفت: “شیرینی و عطر – تار عنکبوت و شبنم!

در پری مثل شما چیزی برای خوردن نیست.” حالا مترسک در کنار پلی کروم در صف بود و متوجه شد که اگر جانور کاه او را ببلعد، برای مدت طولانی درمانده خواهد شد، زیرا آخرین خانه مزرعه خیلی پشت سر آنها بود و فقط علف وسعت وسیع دشت را پوشانده بود. بنابراین با ترس دست پلیکروم را رها کرد و دست سرباز حلبی را در دست دختر رنگین کمان گذاشت.

سپس از خط برگشت و به طرف دیگر رفت و در سکوت دست مرد چوب‌دار حلبی را گرفت. در همین حال، جانور بوی سرباز قلع را استشمام کرده بود و متوجه شد که او آخرین نفر از صف است. “جالبه!” هیپ-پو-گی-راف غرغر کرد. “من بوی کاه را می‌توانم حس کنم، اما نمی‌توانم آن را پیدا کنم. خوب، اینجاست، جایی، و من باید تا زمانی که آن را پیدا کنم.

در اطراف شکار کنم ، زیرا گرسنه هستم.” صدای او اکنون در سمت چپ آنها بود، بنابراین آنها به امید اینکه از او دوری کنند، به راه افتادند و تا آنجا که می توانستند به سمت کوه مونک حرکت کردند.۲۳۸ ووت با لرز گفت: من این کشور نامرئی را دوست ندارم.

ما نمی‌توانیم بگوییم که چه تعداد جانور مخوف و نامرئی در اطراف ما پرسه می‌زنند یا در آینده به چه خطری خواهیم رسید.» مترسک با هشدار گفت: «لطفاً از فکر خطر دست بردارید. “چرا؟” از پسر پرسید. “اگر به چیز وحشتناکی فکر کنید، ممکن است اتفاق بیفتد، اما اگر به آن فکر نکنید، و هیچ کس دیگری به آن فکر نکند، ممکن است اتفاق بیفتد.

تفاوت رنگ موی خارجی و ایرانی : آیا می بینید؟” ووت پاسخ داد: نه. “تا زمانی که از این افسون فرار نکنیم، نمی توانم چیز زیادی ببینم.” اما آنها از نوار نامرئی کشور به همان سرعتی که وارد آن شده بودند بیرون آمدند و به محض اینکه بیرون آمدند کوتاه ایستادند، زیرا درست پیش از آنها یک خندق عمیق بود که تا آنجا که چشمانشان می توانست با زوایای قائم می دوید و متوقف شد.