رنگ مو دخترانه عسلی

رنگ مو دخترانه عسلی : اکنون ما اصلاً مجبور نیستیم سفر کنیم. ما اینجا هستیم.” “و اینجا کجاست؟” پیگاسوس غرغر کرد که با شکوه دنبال می‌کرد، بیشتر از کیک آلو بیش از حد میل به نامطلوب بودن. “چرا، در کوه کالیکو!” دوروتی فریاد زد و با هیجان به در کوچکی در سطح صخره ای که روبروی آنها بود اشاره کرد. “حالا ما مجبور نیستیم بین پادشاه گنوم و پادشاه ایو تصمیم بگیریم. از آنجایی که اینجا هستیم.

مو : مشاهده کرد: «اگر به شهر زمردی برگردیم، باید از آن استفاده کنیم. “چرا، ما می‌توانیم به این امپراتور حمله کنیم، سریع او را ببندیم و قبل از اینکه بفهمد چه اتفاقی می‌افتد، دماغش را به هم بزنیم.” “چرا، پس ما می توانیم!” دوروتی را پرتاب کرد و به یکباره روشن شد. و حالا، اگرچه مشکی یک رنگ کاملاً زیباست، آیا می‌توانید ما را به رنگ‌هایی که در زمان آمدن بودیم تغییر دهید؟ دوروتی با ترس صحبت کرد.

رنگ مو دخترانه عسلی

رنگ مو دخترانه عسلی : پودر پرتاب شده به هوا باعث می شود که یک مایل مربع ابر سیاهی را در بر بگیرد و یک شهر یا کشور را کاملاً تاریک کند، در حالی که هیچ کس در این منطقه تاریک نمی تواند شما را ببیند، کاملاً ممکن است که آنها را به وضوح ببینید. در نور معمولی روز یک راه امن برای فرار از دست دشمن فراهم می کند. پیگاسوس در حالی که گوش چپش را با پنجه عقب راستش خاراند.

زیرا نمی خواست احساسات گلوما را جریحه دار کند. جادوگر با لبخندی کوچک به آنها اطمینان داد: “به محض ترک جنگل، رنگ طبیعی خود را از سر خواهید گرفت.” و می‌توانم بپرسم، آیا قصد داشتید ابتدا به کجا بروید؟ دوروتی آهسته گفت: «خب، فکر کردم شاید کشورهای خارج از اوز تحت این طلسم فراموشی قرار نگیرند و ممکن است در یکی از آنها پادشاهی پیدا کنیم که ارتش خود را به ما قرض دهد و به ما کمک کند.

تا اسکمپرو را از آنجا بیرون کنیم. شهر زمرد می توانید ما را تا ایو منتقل کنید، اعلیحضرت؟ گلوما با تکان سر کوچکی پرانرژی به آنها اطمینان داد: «به همین راحتی که می‌توانم شما را به شام ​​دعوت کنم، و امیدوارم قبل از شروع دوباره سفر خطرناک خود نه تنها شام بخورید، بلکه استراحت کنید.» “پیگاسوس – پیگاسوس، شنیدی؟ او می تواند ما را تا آخر به ایو منتقل کند! مگر به شما نگفتم که ممکن است.

یک جادوگر خوب در این جنگل پیدا کنیم؟ حالا همه چیز درست خواهد شد!” “خیلی خوشحالم که با هم آشنا شدیم، تو آنقدرها که رنگ شده ای سیاه نیستی!» پیگاسوس نیشخندی زد که از طنز و آرامش محض وارد قافیه شد. “و شنیدم اعلیحضرت ما را به شام ​​دعوت کردند؟” گلوما گفت: “حتما این کار را کردی.” و با انداختن تعظیم به آنها، با خوشحالی از در عبور کرد.

پیگاسوس که با سرعت در کنار دوروتی حرکت می کرد، زمزمه کرد. “من در مورد غذای سبک شنیده ام، اما هرگز از غذاهای تیره. اما برایم مهم نیست. من آنقدر گرسنه هستم که پودینگ تار را با سس سیندر بخورم.” “ش-هه!” دوروتی با خنده کوچک هشدار داد. “او شما را خواهد شنید.” فصل ۱۲ وداع با جنگل سیاه اگرچه شام ​​در قلعه سیاه همانقدر تاریک بود که پیگاسوس پیش‌بینی کرده بود.

اما او یا دوروتی هرگز به‌طور سلطنتی شام نخورده بودند و غذای ظریف‌تری نخورده بودند. سوپ لوبیا سیاه با یک غذای ماهی سیاه دنبال شد، سپس گوشت تیره چند مرغ بسیار پخته شده، «احتمالاً خروس‌های خاکستری»، همانطور که پیگاسوس در یکی از جنبه‌های طنزآمیز خود بیان کرد، آمد. شیرین بیان خوشمزه ترین سبزیجات بود، اگرچه مارچوبه سیاه و سیب زمینی نیز اشتها آور بودند.

رنگ مو دخترانه عسلی : نان سیاه همراه با سالاد انگور سیاه و کیک آلو با فراستینگ سیاه همراه با یخ های سیاه و شاه توت سرو شد. اعضای خانواده گلوما، حالا که ترس آنها از دوروتی توضیح داده شده بود، بسیار جالب و شاد بود، زمان به سادگی گذشت. لباس‌های توری مشکی زنان و کودکان و کت و شلوارهای چرمی نرم جنگلی‌های سیاه ساده اما شیک بودند، و خود ملکه سیاه که فقط نگاه کردن به او بسیار دوست‌داشتنی بود.

هیجان عجیبی به آدم می‌داد. ژنرال بلاتز، که توسط بلک جک، جکداو، حیوان خانگی ملکه، از تبعید فراخوانده شد، ثابت کرد که یک خواننده فاقد توانایی است، و با بسیاری از تصنیف های سیاه معروف و آهنگ های شکار، شرکت را تحسین کرد. پیگاسوس نیز با برخی از بهترین آهنگ‌ها و شعرهایش به شادی عمومی کمک کرد و تکه‌های زیادی از کیک آلو سیاه خورد، دوروتی احساس ناراحتی مثبتی کرد.

جالب و لذت بخش بود، دختر کوچولو نتوانست به اوزما و دیگر دوستان بدبخت و اسیرش فکر کند و در حالی که ساعت مشکی بانجو در گوشه سالن به ده موزیکال برخورد کرد، به آرامی بازوی گلوما را لمس کرد. ملکه سیاه با مهربانی دوروتی را در کنار او قرار داده بود. دوروتی با جدیت زمزمه کرد: فکر می کنم بهتر است الان برویم. “اگر پیگاسوس بیشتر بخورد، خوابش می برد و ما باید تا صبح صبر کنیم.

گلوما لبخندی زد و سرش را با فهم تکان داد، سپس دست دوروتی را برای «خداحافظ» فشار داد، آرام به سمت کارگاهش رفت. دوروتی سعی کرد به پیگاسوس از روی میز سیاه و درخشان اشاره کند، اما قبل از اینکه بتواند چشم او را جلب کند ناپدید شده بود و خود او با سرگیجه در فضا می چرخید. دوروتی در حالی که در هوا دریانوردی می کرد دستانش را مانند بال باز کرد.

رنگ مو دخترانه عسلی : فکر کرد: «شاید بهتر بود شب را در قلعه می گذراندم». فکر نمی‌کنم حالا که از جنگل سیاه خارج شده‌ایم در تاریکی ببینیم و خدا می‌داند که کجا پایین می‌آییم.» هیچ ماه وجود نداشت، و دوروتی حتی نتوانست نگاهی اجمالی به خوک در حال پرواز بیندازد. دوروتی در گفتگو با خودش ادامه داد: «البته، ما می‌توانستیم این همه مسافت را روی پشت پیگین طی کنیم.

اما این سریع‌تر و دردسر کمتری دارد، اما اوه، عزیزم، امیدوارم حال او خوب باشد.» نگرانی او در مورد خوک صورتی به طور ناگهانی به پایان رسید، زیرا در همان لحظه او بارها و بارها شروع به طناب زدن کرد و با سر به زمین افتاد. غرغر دردناک در هنگام فرود او را از حضور خوک مطمئن کرد. “چی میخوای بکنی؟ منو سوراخ کن؟” پیگاسوس پف کرد.

در حالی که دوروتی با یک نفس خجالت آمیز عذرخواهی از پشتش غلتید. “چنین بی ادبی!” همدمش غرغر کرد و با خرخر خشمگینی روی پاهایش ایستاد. او با چشمک سریع تکرار کرد: “ما را از قلعه خود بیرون می اندازد، انگار که ما زباله بودیم. بله، زباله.” دوروتی فریاد زد: «این تقصیر من بود. از او خواستم که ما را به ایو منتقل کند و اوه، پیگینز! دوروتی در پرتو چراغی کج که در شکافی از مسیر صخره‌ای قرار داشت که در آن خود را پیدا کردند.

رنگ مو دخترانه عسلی : به او نگاه کرد. “تو دوباره صورتی شدی!” “من؟ خب، این چیزی است.” پیگاسوس که به لامپ نزدیک‌تر می‌شد، خود را با دقت بررسی کرد. او کمی دلپذیرتر گفت: “شما هم صورتی هستید، اما اگر از من بپرسید این حمل و نقل جادویی کمی ناگهانی است و من اصلاً مطمئن نیستم که این مکان را دوست داشته باشم. ما کجا هستیم؟ ” دوروتی که چند قدم جلوتر رفته بود، اعلام کرد: “اوه، اشکالی ندارد.