رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره : مکث کرد و کبریتی روشن کرد و به ساعت نقره ای بزرگش نگاه کرد. “چرا، شب است!” او فریاد زد. ما تمام روز را زیر پا گذاشته‌ایم.

مو : کاپن بیل تصمیم گرفت: “بسیار خوب، من اول می روم.” او شمع دیگری را برای تروت روشن کرد تا زمانی که آنها رفته بودند نگه دارد و در بازگشت اورک را روشن کند، و سپس ملوان پیر بر پشت اورک سوار شد، جایی که با پای چوبی خود که مستقیماً از پهلو بیرون زده بود، نشست. موجود توصیه کرد: “اگر شروع به زمین خوردن کردید، دستان خود را دور گردن من ببندید.” کاپن بیل گفت: “اگر شروع به زمین خوردن کنم.

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره : نمی دانم به کجا منتهی می شود. البته، اما باید دنبالش کنیم و بفهمیم.» دختر کوچک اعتراض کرد: “چرا، ما نمی توانیم به آن برسیم.” “ما نمی توانیم مانند شما پرواز کنیم، باید به یاد داشته باشید.” اورک با تعمق پاسخ داد: “نه، این درست است.” “به نظر من بدن شما بسیار ضعیف ساخته شده است، زیرا تنها کاری که می توانید انجام دهید این است.

که روی سطح زمین بخزید. اما می توانید بر پشت من سوار شوید و از این طریق می توانم به شما قول سفر ایمن تا تونل را بدهم.” آیا آنقدر قوی هستی که بتوانی ما را تحمل کنی؟ با شک کپن بیل پرسید. “بله، در واقع، من آنقدر قوی هستم که بتوانم یک دوجین از شما را حمل کنم، اگر جایی برای نشستن پیدا کردید.” اما بین بال‌های من هر بار فقط جا وجود دارد، بنابراین باید دو سفر انجام دهم.

شب بخیر و رویاهای دلپذیر است.” “همه آماده؟” از اورک پرسید. کاپن بیل با لرزشی در صدایش گفت: “زندگی دم را شروع کنید.” اما اورک چنان آرام پرواز کرد که پیرمرد هرگز حتی روی صندلی خود تکان نخورد. تروت نور شمع کاپن بیل را تماشا کرد تا اینکه در فاصله دور ناپدید شد. او دوست نداشت روی این طاقچه خطرناک تنها بماند، با دریاچه ای از آب سیاه صدها فوت زیر سرش.

اما او یک دختر کوچک شجاع بود و صبورانه منتظر بازگشت ارک بود. حتی زودتر از آنچه که او انتظار داشت آمد و موجود به او گفت: “دوستت در تونل سالم است. حالا، سوار شو و من تو را به سرعت نزد او خواهم برد.” من مطمئن هستم که بسیاری از دختران کوچک دوست نداشتند که آن سواری وحشتناک را از میان غار سیاه بزرگ پشت یک ارک لاغر انجام دهند.

تروت برای خودش اهمیتی نمی‌داد، اما فقط باید این کار را می‌کرد و بنابراین او این کار را تا حد امکان شجاعانه انجام داد. قلبش تند تند می زد و آنقدر عصبی بود که به سختی می توانست شمع را در انگشتانش نگه دارد در حالی که اورک به سرعت در تاریکی می گذشت. برای او سواری طولانی به نظر می رسید، با این حال در واقع اورک مسافت را در مدت زمان شگفت انگیزی طی کرد.

به زودی تروت با خیال راحت در کنار کپن بیل در کف هموار یک تونل قوسی بزرگ ایستاد. مرد ملوان بسیار خوشحال شد که دوباره به رفیق کوچکش سلام کرد و هر دو از اورک برای کمک او سپاسگزار بودند. کاپن بیل گفت: “نمی دانم این تونل به کجا ختم می شود، اما مطمئناً امیدوارکننده تر از آن سوراخ دیگری است که ما از آن عبور کردیم.” تروت گفت: “وقتی ارک استراحت کرد.

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره : ما به سفر خواهیم رفت و خواهیم دید که چه اتفاقی می افتد.” “استراحت!” اورک، همان‌طور که صدای تیزش اجازه می‌دهد، با تمسخر گریه کرد. “آن ذره پرواز اصلا مرا خسته نکرد. من عادت دارم روزها را پشت سر هم پرواز کنم، بدون اینکه یک بار توقف کنم.” کاپن بیل پیشنهاد کرد: «پس بیایید ادامه دهیم. او هنوز یک شمع روشن را در دست داشت، بنابراین تروت شعله دیگر را خاموش کرد و شمع خود را در جیب بزرگ ملوان گذاشت.

او می‌دانست که سوزاندن دو شمع در آن واحد کار عاقلانه‌ای نیست. تونل صاف و هموار بود و عبور از آن بسیار آسان بود، بنابراین پیشرفت خوبی داشتند. تروت فکر می کرد که تونل حدود دو مایلی از غاری که توسط گرداب پرتاب شده بود شروع می شد، اما اکنون نمی توان مایل های طی شده را حدس زد، زیرا آنها ساعت ها و ساعت ها بدون هیچ تغییری در محیط اطراف خود پیوسته راه می رفتند. بالاخره کاپن بیل برای استراحت ایستاد.

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره : او در حالی که سرش را با ناراحتی تکان می داد، گفت: «مطمئنم چیز عجیبی در مورد این تونل وجود دارد. “اینجا سه ​​شمع آماده اند، و فقط سه شمع دیگر ما را ترک کردند، با این حال تونل همان زمانی است که ما شروع کردیم. “آیا نمی توانستیم بدون چراغ راه برویم؟” از تروت پرسید. “راه به اندازه کافی امن به نظر می رسد.” پاسخ این بود: «در حال حاضر درست است، اما نمی‌توانیم بگوییم چه زمانی به خلیج دیگری می‌رسیم.

یا چیزی خطرناک است. در این صورت ما قبل از اینکه بدانیم کشته می‌شویم». “فرض کن برم جلو؟” Ork را پیشنهاد کرد. “من از سقوط نمی ترسم، می دانی، و اگر اتفاقی بیفتد، صدا می زنم و به شما هشدار می دهم.” تروت گفت: “این ایده خوبی است” و کاپن بیل نیز چنین فکر کرد. بنابراین Ork از جلو، کاملاً در تاریکی شروع به حرکت کرد و دست به دست، دو نفر او را دنبال کردند.

هنگامی که آنها برای مدت طولانی در این راه راه رفتند، اورک ایستاد و تقاضای غذا کرد. کاپن بیل به غذا اشاره نکرده بود، زیرا مقدار کمی باقی مانده بود – فقط سه بیسکویت و یک تکه پنیر به اندازه دو انگشتش – اما نیمی از یک بیسکویت را به اورک داد و آهی کشید. این موجود به پنیر اهمیتی نداد، بنابراین ملوان آن را بین خود و تروت تقسیم کرد. شمعی روشن کردند و در حالی که غذا می خوردند در تونل نشستند.

رنگ موی بلوند طلایی تیره بدون دکلره : اورک غرغر کرد: “پاهایم مرا آزار می دهد.” من به راه رفتن عادت ندارم و این گذرگاه صخره ای آنقدر ناهموار و ناهموار است که راه رفتن روی آن مرا آزار می دهد. “نمیتونی با هم پرواز کنی؟” از تروت پرسید. اورک گفت: “نه، سقف خیلی پایین است.” پس از صرف غذا، آنها سفر خود را از سر گرفتند، تروت ترسید که هرگز به پایان نرسد. وقتی کاپن بیل متوجه شد که دختر کوچولو چقدر خسته است.