مدل رنگ مو فانتزی جلو مو

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو : اما او ناگهان[صفحه ۷۶] از صدای جغجغه و غرش از زیر و بیرون تپه صخره آگاه شد، مرد کوچکی کاملاً خشمگین بیرون آمد. او مانند صخره ها خاکستری بود و موها و ریش های بلند و سفیدش در باد می وزید و تکان می خورد. “از دودکش من خارج شو، احمق!” پیرمرد فریاد زد و با عصبانیت بالا و پایین می رقصید. “نمی بینی که غار مرا پر از دود می کنی؟” درست در وسط رقصش ایستاد، نگاهی طولانی و جستجوگرانه به پسر کوچک انداخت. سپس، ترکیدن[صفحه ۷۷] با هق هق‌های بلند شروع کرد.

رنگ مو : ساقه بادکنکی که او به آن چسبیده بود به یک پای سفت تبدیل شده بود، در حالی که خود بادکنک به پرنده ای چاق و چاق و بالن سبز تبدیل شده بود. بدون هیچ حرکت بال و بدن در هوا می چرخید و برای مدتی پیتر که به پایش آویزان بود، آنقدر ترسیده بود که نمی توانست دهانش را باز کند. شهر ناپدید شده بود[صفحه ۷۰] مدتها پیش و در حالی که آنها به سمت ابرها فشار می آوردند.

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو : مطمئناً پاهای او از حرکت باز ایستادند، اما خود پیتر به سمت بالا شلیک کرد و به آرامی مانند پری بر بالای درختان، بالای خانه‌ها، ساختمان‌های عظیم و برج‌های کلیسا اوج گرفت. پیتر سخنان مرد بادکنکی را به یاد نیاورد تا زمانی که هیکل بلند ویلیام پن، در تالار شهر، در تنها نقطه محو شد. پسربچه مبهوت با پلک زدن به موجود خنده دار بالای سرش زمزمه کرد: «چرا، این یک پرنده است.

پیتر که کمی شجاعت خود را به دست آورد، پای پرنده را به شدت کشش داد. “متوقف کردن!” پیتر با صدایی که می توانست به صدا درآورد فریاد زد. پرنده بادکنکی به تندی پاسخ داد: «خودت را متوقف کن» و کلمات به صورت انفجارهای کوچکی مانند صدای پاپ تفنگ بادی به گوش رسید. “فکر می کنی من از کشیدن پایم لذت می برم؟” با عصبانیت جیغ زد. “اما ما کجا می رویم؟” پیتر با نگرانی گریه کرد. “جزیره بالون!” پرنده را پاره کرد.

آن را خم کرد[صفحه ۷۱] سر بزنید تا دید بهتری از پسر کوچک داشته باشید. سفت نگه دار، زیرا اگر رها کنی، احتمالاً خودت را روی یک برج می‌کوبی.» پیتر خودش هم به این فکر می کرد. پرنده با آرامش ادامه داد: “تو هدیه ای از ساندارو به ملکه لونا هستی.” “او به یک پسر هوادار نیاز داشت، بنابراین ساندارو تو را فرستاد.” “مرد بادکنکی؟” پیتر به سختی گوش هایش را باور کرد نفس نفس زد.

پرنده با تحقیر پاسخ داد: “او آدم بادکنکی نیست.” او لرد است. او با خونسردی ادامه داد: تو را برای پسر بچه انتخاب کردند، چون قوی و تنومند به نظر می‌رسی و به این دلیل که پسران بادکنک در جزیره همیشه خودشان را سوراخ می‌کنند یا منفجر می‌شوند. تا حالا منفجر شدی؟» پرنده به شدت پرسید. پسر کوچولو با تمسخر پاسخ داد: «مردم منفجر نمی‌شوند.

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو : و من هم برای خیلی از بادکنک‌بازی‌ها پسر سفارشی نخواهم بود.» او با عصبانیت فریاد زد. “بهتره اجازه بدی برم وگرنه به پدربزرگم میگم.” پرنده با بی احتیاطی گفت: “اگر می خواهی رها کن.” “تو منو نگه میداری، نه؟” این خیلی درست بود، و بعد از یک نگاه سرگیجه به پایین، پیتر کلاچش را روی پای پرنده بادکنکی محکم کرد.[صفحه ۷۲] و ناامیدانه به این فکر کرد که چه باید بکند.

پرنده بادکنکی پس از سکوت کوتاهی که طی آن مایل ها از هوا را فراگرفتند، هشدار داد: «وقتی ما در جزیره فرود آمدیم، باید به آرامی قدم بردارید، اما من به جرات می گویم بعد از منفجر شدن شما همه چیز درست می شود.» پیتر سرفه کرد: “منفجر شد، چرا، منظورت چیست؟” پرنده در حالی که چشمانش را با نارضایتی به سمت پسر کوچک می چرخاند، زمزمه کرد: «خب، شما آنطور که هستید انجام نمی دهید.

بنابراین ملکه نقشه عالی دارد. او یک سوراخ کوچک در پشت شما ایجاد می کند و سپس شما را منفجر می کند تا بتوانید به راحتی مانند ما شناور شوید. اوه، از شناور شدن لذت خواهی برد. پیتر شک داشت که از شناور شدن لذت خواهد برد، بسیار به آن شک داشت و هر چه بیشتر به منفجر شدن و سوراخی که قرار بود در پشتش بریده شود فکر می کرد، به طرز وحشتناکی ناراحت می شد.

دست‌هایش از چرخش طولانی در هوا درد می‌کردند و در حالی که پرنده بادکنکی از میان یک ابر سیاه به خصوص فرو رفت، پیتر نفس طولانی کشید و رها کرد. [صفحه ۷۳] “شاید … فرود بیایم … روی … چیزی … نرم!” پیتر نفس نفس زد، در حالی که او پشت سر هم می چرخید و سپس مستقیم به سمت پایین می افتاد. “به هر حال، بدتر از بریده شدن و منفجر شدن نخواهد بود.” او داشت[صفحه ۷۴] در این زمان چندین مایل سقوط کرده بود.

آنقدر گیج کننده بود، در میان ابرها و راه های هوایی می چرخید، و باد چنان سوت وحشتناکی را در گوشش ایجاد کرد، او سرانجام به کلی از فکر کردن دست کشید و چشمانش را بست. چلپ چلوپ! پیتر با سیلی مهیبی به سطح اقیانوس آبی درخشان برخورد کرد، نیروی سقوطش او را به ته آن رساند، جایی که سرش را به شدت به پوسته صدف کوبید.

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو : پیتر گیج و خفه شده به سطح زمین بلند شد و تقریباً به صورت مکانیکی شروع به شنا کرد. پس از چند بار سکته، آب را از چشمانش تکان داد و به اطرافش نگاه کرد. سپس با تعجب کمی هیجان و آسودگی گفت. در فاصله ۲۰ قدمی جزیره کوچکی قرار داشت. پیتر که مستقیماً به سمت جزیره می رفت، قورت داد: «خب، این بهتر از منفجر شدن است. «شاید چند ماهیگیر اینجا زندگی می کنند و شاید قایق ها عبور کنند.

با این حال، پدربزرگ از شنیدن این موضوع شگفت‌زده نمی‌شود!» پیتر که به شدت تشویق شده بود، به سرعت از میان امواج آبی متلاطم عبور کرد و آب به زودی به اندازه کافی کم عمق شد تا او بتواند به ساحل برود. این جزیره خیلی بزرگتر از میدان عمومی خانه نبود. چند مرغ دریایی بی‌هدف بالای سرشان چرخیدند، اما تا آنجا که[صفحه ۷۵] پیتر می توانست ببیند مردم و خانه ای وجود ندارد.

ابتدا به طور کامل در اطراف جزیره قدم زد، سپس با احساس افسردگی نسبتاً به آن طرف رفت. خاک فقیر و صخره ای بود و در مجموع فقط حدود دوازده درخت وجود داشت.

مدل رنگ مو فانتزی جلو مو : وقتی پیتر به بالای تپه‌ای کوچک رسید، روی تپه‌ای از سنگ فرو رفت و شروع به کشیدن آب از کتش کرد. پیتر هرگز نمی دانست که چه مدت در آنجا نشسته بود و فکر می کرد چه بخورد، چگونه تنهایی را تحمل کند یا راه بازگشت به فیلادلفیا را پیدا کند.