مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی

مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی : مرد لنگ سمت چپ او به طرز عجیبی با تلاش های بی رمق آنتونی برای نگه داشتن قدم هایش خدشه دار می شود، گروهبان های جوخه یا با خشونت خودنمایی می کنند تا افسران و نیروهای استخدام شده را تحت تأثیر قرار دهند، یا بی سر و صدا در نزدیکی خط کمین کرده اند.

رنگ مو : اندیشیدن به آن پروتوپلاسم جاندار، که فقط با حسن نیت منطقی است، در ماشینی بسته شده که توسط تمدنی نامفهوم، به جایی برده شده، برای انجام کاری مبهم بدون هدف یا اهمیت و پیامد، خسته کننده بود. آنتونی آهی کشید، روزنامه ای را باز کرد که به یاد نداشت آن را بخرد و در زیر نور زرد کم رنگ شروع به خواندن کرد.

مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی

مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی : ساعت ده به یازده رسید. ساعت ها گرفت و گرفت و کند شد. قطار به طرز شگفت انگیزی در امتداد حومه تاریک توقف می کرد. گاه به گاه حرکات فریبکارانه و کوتاه به عقب یا جلو می زد و مردمان خشن را در شب اوت اکتبر سوت می زد. پس از خواندن روزنامه‌اش، سرمقاله‌ها، کاریکاتورها، و شعرهای جنگی، چشمش به نیم‌ستونی به نام شکسپیرویل، کانزاس افتاد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

به نظر می رسید که اتاق بازرگانی شکسپیر ویل اخیراً بحث پرشوری را در مورد اینکه آیا سربازان آمریکایی باید به عنوان “سامی” شناخته شوند یا “مسیحیان مبارز” برگزار کرده است.

این فکر او را در آغوش گرفت. روزنامه را رها کرد، خمیازه کشید و اجازه داد ذهنش به یک مماس منحرف شود. او تعجب کرد که چرا گلوریا دیر کرده است. خیلی وقت پیش به نظر می رسید – او یک عذاب تنهایی واهی داشت. او سعی کرد تصور کند که او از چه زاویه ای به موقعیت جدید خود نگاه می کند، چه جایگاهی را در ملاحظات او ادامه خواهد داد.

این فکر به مثابه یک عامل افسردگی بیشتر عمل کرد – او مقاله خود را باز کرد و دوباره شروع به خواندن کرد. اعضای اتاق بازرگانی در شکسپیر ویل تصمیم گرفته بودند “بچه های آزادی”. به مدت دو شب و دو روز آنها به سمت جنوب تکان می‌دادند، توقف‌های مرموز و غیرقابل توضیحی در زباله‌های ظاهراً خشک انجام می‌دادند، و سپس با عجله در شهرهای بزرگ هجوم بردند.

هوس‌بازی‌های این قطار برای آنتونی، هوس‌بازی‌های تمام مدیریت ارتش را پیش‌بینی می‌کرد. در ضایعات خشک از ماشین چمدان با لوبیا و بیکن سرو می‌شدند که در ابتدا قادر به خوردن آن نبود – او با مقداری شکلات شیری که توسط یک غذاخوری روستایی توزیع می‌شد شام خورد. اما در روز دوم خروجی ماشین چمدان به طرز شگفت‌آوری دلپذیر به نظر می‌رسد.

صبح سوم شایعه شد که در عرض یک ساعت به مقصدشان، کمپ هوکر، می رسند. هوا به طرز غیرقابل تحملی در ماشین گرم شده بود و مردان همگی آستین‌های پیراهن پوشیده بودند. خورشید از پنجره‌ها وارد می‌شد، خورشیدی خسته و کهن، زرد مانند پوست پوست و در گذر از شکل خارج شده بود. سعی می‌کرد وارد میدان‌های پیروزمندانه شود و فقط لکه‌های تاب‌دار تولید می‌کرد.

اما به طرز وحشتناکی ثابت بود. به قدری که آنتونی را آزار می داد که محور تمام کارخانجات چوب بری بی اهمیت و درختان و تیرهای تلگراف نباشد که به سرعت دور او می چرخیدند. بیرون از آن بر روی جاده‌های زیتون و مزارع پنبه‌ای آش‌آش، که ردیفی از جنگل‌های ناهموار که با برجستگی‌های سنگ خاکستری شکسته شده بود.

می‌نواخت. پیش‌زمینه به‌طور پراکنده با کانکس‌های بدبخت و بد وصله‌ای پر شده بود، که در میان آن‌ها، گاه و بیگاه، نمونه‌ای از یوکلری بی‌حال کارولینای جنوبی چشمک می‌زد، یا تاریکی در حال قدم زدن با چشمانی عبوس و گیج. سپس چوب‌ها حرکت کردند و در فضای وسیعی مانند رویه پخته‌شده یک کیک غول‌پیکر، غلتیدند که با بی‌نهایت چادرهایی که به شکل‌های هندسی روی سطح آن چیده شده بودند، غلتیدند.

مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی : قطار به توقف نامشخصی رسید و خورشید و قطب ها و درختان محو شدند و جهان او به آرامی به حالت عادی قبلی خود برگشت و آنتونی پچ در مرکز بود. در حالی که مردان خسته و عرق‌زده از ماشین بیرون می‌آمدند، او بوی فراموش نشدنی را استشمام کرد که همه اردوگاه‌های دائمی را آغشته می‌کرد – بوی زباله. کمپ هوکر یک رشد شگفت‌انگیز و تماشایی بود که “شهر معدنی در سال ۱۸۷۰ – هفته دوم” را پیشنهاد می‌کرد.

چیزی از آلونک های چوبی و چادرهای خاکستری مایل به سفید بود که با طرحی از جاده ها به هم وصل شده بودند و زمین های مته قهوه ای مایل به قهوه ای سخت و پر از درختان. اینجا و آنجا خانه‌های سبز YMCA، واحه‌های بی‌امید، با بوی تند فلنل‌های خیس و باجه‌های تلفن بسته، و روبه‌روی هر یک از آن‌ها معمولاً یک غذاخوری وجود داشت که مملو از زندگی بود، که با بی‌حالی توسط افسری اداره می‌شد.

کمک یک خودروی جانبی، معمولاً می‌توانست جزئیات خود را به یک سینوکور دلپذیر و پرحرف تبدیل کند. بالا و پایین جاده های غبارآلود، سربازان سپاه محله، آن هم در ماشین های فرعی، به سرعت می چرخیدند. ژنرال‌ها را با اتومبیل‌های دولتی‌شان بالا و پایین می‌برد، و هر از چند گاهی می‌ایستادند تا به جزئیات بی‌هوشیاری توجه کنند.

به شدت روی کاپیتان‌هایی که در رأس شرکت‌ها راهپیمایی می‌کردند اخم می‌کردند، تا سرعت پرشکوهی را در آن بازی پر زرق و برق خودنمایی که در حال انجام بود تنظیم کنند. پیروزمندانه در کل منطقه هفته اول پس از ورود پیش نویس آنتونی با یک سری تلقیحات و معاینات فیزیکی پایان ناپذیر و با حفاری اولیه پر شد.

روزها او را به شدت خسته می کردند. یک گروهبان تدارکاتی محبوب و راحت به او کفش سایز اشتباه داده بود و در نتیجه پاهایش چنان متورم شده بود که آخرین ساعات بعد از ظهر شکنجه حاد بود. برای اولین بار در زندگی‌اش می‌توانست بین شام و بعدازظهر خود را روی تختش بیندازد و به نظر می‌رسید که هر لحظه عمیق‌تر در تختی بی‌ته فرو می‌رود.

بلافاصله به خواب رها می‌شود، در حالی که سروصدا و خنده‌های اطرافش محو می‌شد. به یک پهپاد دلپذیر از صدای خواب آلود تابستانی. صبح، سفت و دردناک، توخالی مانند شبح از خواب بیدار شد و با عجله رفت تا با دیگر چهره‌های ارواح که در خیابان‌های شرکت فرسوده ازدحام می‌کردند ملاقات کند، در حالی که یک بوق خشن در آسمان خاکستری فریاد می‌کشید و پراکنده می‌شد.

مدل هایلایت و رنگ مو فانتزی : او در یک گروهان پیاده نظام اسکلتی متشکل از حدود صد نفر بود. بعد از صرف صبحانه ثابت بیکن چرب، نان تست سرد و غلات، تمام صد نفر به سمت مستراح هجوم می‌آوردند، که هر چند خوب پلیسی بود، مثل دستشویی‌های هتل‌های ارزان‌قیمت همیشه غیرقابل تحمل به نظر می‌رسید. سپس در میدان، با نظمی ناامید.