مدل رنگ مو کنفی دودی

مدل رنگ مو کنفی دودی : افتخار و شکوه تاج و تخت من.» رستم پاسخ داد: «تو پادشاهی، سرچشمه فرمان، چشمه مقدس عزت ناب؛ و من در اینجا به فرمان تو عمل می‌کنم. همیشه مطیع، اراده تو بیان می‌شود، و خدمات لازم است.

رنگ مو : اگر شجاعت رستم شکست می خورد، اگر دیو سپید در نبرد خشمگین می شد، آیا اگر رستم روز را از دست می داد، زنده می ماندی؟» سپس خطاب به دوستانش گفت: «عاقل باش، و از سرنوشت خود بپرهیز، ویرانه گسترده ای را که دولت را غرق کرده است پرواز کن. فاتح می آید – بلای بزرگ و کوچک، و کرکس ها که به سرعت ادامه می دهند.

مدل رنگ مو کنفی دودی

مدل رنگ مو کنفی دودی : از تو، ای شاه مغرور، ممکن است سقوط کند، من برای تو جنگیدم ، و من سزاوار همه اینها هستم . وقتی کای کوباد و کوه البرز منحرف شدند، من او را از آنجا کشیدم و به یک جنگجو کمک کردم. تاج طولانی مدتی را روی ابروهایش گذاشت که پدرانش بر سرشان گذاشته بودند، حق مقدس خودش. با قدرت، بازوان فاتح من پیروز شدند.

بر همه خواهند خورد. ایران دیگر رئیس مجروحش را نخواهد دید.» – گفت و با قاطعیت از دربار عقب نشینی کرد. جنگجویان اکنون با پیش‌گویی‌های غم‌انگیز، از امیدی که با غرور به آن چنگ زده‌اند، بریده‌اند، در گودرز آرام می‌گیرند تا با نوسانی آرام آرام کنند، شاه دیوانه و خشم رستم را فروکش می‌کند. با اندوهی تلخ از شوک بدبختی ناله می‌کنند.

حالا دیگر چوپانی نیست که از گله‌ی ترسناک محافظت کند. گودرز در درازا، با دلتنگی‌های بی‌نظیر، خشم را در سینه سلطنتی آرام کرد. بگو رستم چه کرده که او را بر درخت خواری می زنند؟ اندیشه خوار و ناپسند در دل شاهانه، سر شاهانه. آیا فراموش کرده ای که در نزدیکی موج خزر، شکست و تباهی مردم را به وحشت انداخته بود.

شجاع وقتی که رستم توانا ضربه هولناکی را زد و تو را با نجابت از شر دشمن وحشی رهایی داد؟ آیا شیاطین بزرگ از آتش شعله ور او فرار کردند؟ اندامهای متعفن آنها رشته لغزنده را فرو برد. آیا او به این دلیل نفس حیاتی خود را کنار می گذارد ؟ پاداش قهرمان مرگ است؟ اما چه کسی جرأت پیشروی تهدیدآمیز را دارد.

کدام قدرت زمینی می تواند نگاه پژمرده او را تحمل کند؟ اگر او به زابل آتش گرفته از اشتباهات بازگردد، سرزمین غارت شده در غم و اندوه طولانی خواهد بود! چرا که اکنون چه کسی می تواند با فولاد مهاجم مخالفت کند؛ بنابراین قهرمان تو عاقلانه است که توهین کنی، دوست جنگجوی خود را تا این حد وادار کنی؟ به یاد داشته باش که شور همیشه کنترل را تحقیر می کند.

مدل رنگ مو کنفی دودی : و احکام ملایم خرد باید بر روح یک پادشاه حکومت کند.»[۲۴] کاوس در حال تسلیم شدن، با گوش مضطرب شنیده شد و خشم بی اساس جای شرم و ترس را داد. او فریاد زد: “پس برو،” کمک سخاوتمندانه او را التماس کن، و به پادشاه خود، رئیس توانا، بازگردانی! هنگامی که گودرز برخاست و افسار کورس خود را به دست گرفت، انبوهی از قهرمانان قطار او را دنبال کردند.

به رستم، اکنون (ادای احترامی که انجام داد)، دعای ملکوتی را که او مضطرب کرد، بدین ترتیب ابلاغ کرد. «پادشاه که توبه کرده، دوباره از تو کمک می‌خواهد، غمگین است که تو را به درد آورده است، اما گرچه خشم او ناعادلانه و قوی بود، کشور تو همچنان از خطا بی‌گناه است، و پس چرا اینگونه از تو رها شده است.

کمک تو را خود پادشاه از طریق من التماس می کند.» رستم دوباره گفت: “بی ارزش تظاهر، و تمسخر و توهین به تمام پاداش من؟ آیا باید از خلق و خوی دمدمی مزاج او غمگین شوم؟ من که هنوز استوارترین قهرمان او ایستاده ام؟ اما همه چیز گذشته است، به بهشت ​​تنها تسلیم شده است، دیگر هیچ دغدغه ای برای انسان نیست.

اذیتم کن!” سپس گودرز بدین ترتیب (هنر تمام عیار بر زبان عاقل او الهام گرفت، با آن همه غیرتی که لازم بود). «وقتی رستم از قدرت بی‌مقاوم سهراب می‌ترسد، شاید فرودست‌ها در ساعت تلاش به پرواز درآیند! سوء ظن شدید اکنون همه ما را فرا می‌گیرد، بنابراین، ایران زیبا، بدون انتقام، سقوط خواهد کرد!

با این حال، باز هم سخاوتمند، شرم پایدار را دفع کن، ای همچنان شکوه کشورت را حفظ کن. شهرت یا ناشنوا در برابر همه ترس‌های ما برانگیخته می‌شوی، دوستانت را رها می‌کنی و از جنگ معوقه دوری می‌کنی؟ و بدتر، ای غم، در روزهای زوال خود، افتخارات ستایش کشورت را از دست می‌دهی؟» این توهین هنرمندانه روح او را به آتش کشید.

مدل رنگ مو کنفی دودی : اما صلابت میهن پرستان خشم سوزان او را آرام کرد. و به این ترتیب او گفت: “آیا رستم که در برابر زنگ خطر جنگ قرار گرفته بود، از هیاهوی اسلحه دوری می‌کرد؟ اگرچه اخم‌های کاوس را تحمل نمی‌کنم، کشور در معرض تهدید من مدعی مراقبت یک جنگجو است.” او متوقف شد، و عاقل به انبوه در حال چرخش پیوست، و در خیر عمومی، اشتباه خصوصی را فراموش کرد.

پادشاه سخاوتمند از دور می نگریست، و به آرامی برمی خیزد، به این ترتیب سخنان او ادامه می یابد: « از آنجایی که خلق و خوی گوناگون بر همه بشریت حاکم است، من، طبیعتی که از ذهنی بغض ساخته شده ام؛ [۲۵] و آنچه را که آسمان ها خود به خود می بخشند، به فضل خود کاشته شده اند. تا ابد باید رشد کند، خشمی که در درونم منفجر شد.

به زودی قلبم را مانند ماه نو نازک کرد،[۲۶] وگرنه اگر تو را همچنان فخر ارتشم، سرچشمه قدرت سلطنتی من، محبوب ترین، بی نظیر بدانم . هر روز با یاد تو، جام شراب را می ریزم، تو برای من هستی، آرزو کردم که آن بخش رفیع را انجام دهی، ادعای دلاوری تو، مورد تایید قلب من است؛ از این رو تأخیر تو افکار بهتر مرا سرکوب می کند، و هوس های شورش را آشکار می کند.

در سینه ام؛ اما وقتی تو را دیدم که در غضب بازنشسته شده ای، توبه خشم سوزانم را فرونشاند. ای، بگذار اکنون پشیمانی شدید خود را ثابت کنم، باز هم از همراهی و محبتت لذت ببر: و در حالی که سپاسگزاری من برای تو شناخته شده است.