مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ

مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ : واقعا هست در بیشتر زمان ها و مکان ها به شدت نادیده گرفته می شود. و جهان که همیشه در یک یا آن گویش قابل تعریف است، به عنوان اندیشه تحقق یافته خدا، امری پیش پا افتاده، بی اثر و معمولی تلقی می شود، گویی که طنزپرداز می گوید، آن چیز مرده ای است که برخی از روکش ها آن را کنار هم گذاشته اند. ! در حال حاضر صحبت زیاد در این مورد نمی تواند مفید باشد.

رنگ مو : باید یک جهان خالی یا تقریباً خالی از اشکال علمی وجود داشته باشد. الوهیت و پیامبر گذشته است. ما اکنون قهرمان خود را در شخصیت کمتر جاه طلبانه، اما کمتر سوال برانگیز شاعر می بینیم. شخصیتی که نمی گذرد شاعر شخصیتی قهرمان است که متعلق به همه اعصار است. که همه اعصار صاحب او هستند، زمانی که او تولید می شود، که جدیدترین عصر ممکن است به وجود بیاورد.

مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ

مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ : وظایف زندگی، تصویر آنها قهرمان به عنوان شاعر. دانته شکسپیر (۱۸۴۰) قهرمان به مثابه الوهیت، قهرمان به مثابه پیامبر، تولیدات دوران پیری هستند. در جدید تکرار نشود آنها بی ادبی خاصی از تصور را فرض می کنند که پیشرفت دانش علمی صرف به آن پایان می دهد. اگر انسان‌ها در شگفتی عاشقانه‌شان بخواهند همنوع خود را خدا یا کسی که با صدای خدا صحبت می‌کند تصور کنند.

و همیشه زمانی که طبیعت بخواهد تولید خواهد کرد. بگذارید طبیعت یک قهرمان روح بفرستد. در هیچ عصری غیر از این امکان وجود ندارد که او به یک شاعر تبدیل شود. قهرمان، پیامبر، شاعر، – نام‌های مختلف، در زمان‌ها و مکان‌های مختلف، به مردان بزرگ می‌دهیم. با توجه به انواعی که در آنها ذکر می کنیم، با توجه به حوزه ای که در آن خود را نشان داده اند!

بر اساس همین اصل، ممکن است نام‌های بسیار بیشتری بگذاریم. با این حال، به عنوان واقعیتی که درک آن بی اهمیت نیست، دوباره متذکر می شوم،[۲۵۵]که حوزه های مختلف خاستگاه بزرگ چنین تمایزی را تشکیل می دهد. که قهرمان می تواند شاعر، پیامبر، پادشاه، کشیش یا آنچه شما می خواهید باشد، با توجه به نوع دنیایی که در آن متولد شده است.

اعتراف می کنم، من هیچ تصوری از یک مرد واقعاً بزرگ ندارم که نتواند همه جور آدمی باشد. شاعری که فقط می‌توانست روی صندلی بنشیند و ابیاتی بسازد، هرگز بیتی را ارزشمند نمی‌سازد. او نمی توانست جنگجوی قهرمان را بخواند، مگر اینکه خودش حداقل یک جنگجوی قهرمان باشد. من تصور می کنم که در او سیاستمدار، متفکر، قانونگذار، فیلسوف وجود دارد.

در این یا آن درجه، او می توانست باشد، او همه اینها است. پس من هم نمی توانم بفهمم که چگونه یک میرابو، با آن قلب بزرگ درخشان، با آتشی که در آن بود، با اشک های فرو ریخته که در آن بود، نمی توانست ابیات، تراژدی ها، شعرها را بنویسد و همه دل ها را به این شکل لمس کند. مسیر زندگی و تحصیلاتش او را به آنجا رساند. شخصیت بنیادی بزرگ شخصیت انسان بزرگ است.

مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ : که مرد بزرگ باشد ناپلئون کلماتی مانند نبردهای آسترلیتز در خود دارد. مارشال های لویی چهاردهم نوعی مردان شاعر هستند. چیزهایی که تورن می گوید سرشار از خردمندی و نبوغ است، مانند گفته های ساموئل جانسون. قلب بزرگ، چشم عمیق بینا: آنجا نهفته است. هیچ کس، در کدام استان، بدون اینها اصلاً نمی تواند پیشرفت کند.

پترارک و بوکاچیو پیام‌های دیپلماتیک خود را بسیار خوب به نظر می‌رسند: می‌توان به راحتی آن را باور کرد. کارها را کمی سخت تر از اینها انجام داده بودند! برنز، یک ترانه سرای با استعداد، ممکن است میرابو بهتری بسازد. شکسپیر، – کسی نمی‌داند چه چیزی را نمی‌توانست در درجه عالی بسازد. درست است، استعدادهای طبیعت نیز وجود دارد.

طبیعت[۲۵۶] همه مردان بزرگ را بیش از همه مردان دیگر در قالب خود قرار نمی دهد. انواع استعدادها بدون شک. اما بی نهایت بیشتر از شرایط. و اغلب اوقات تنها مورد دوم مورد توجه قرار می گیرد. اما در یادگیری حرفه ها مانند مردان عادی است. شما هر مردی را در نظر می گیرید، هنوز توانایی مبهم یک مرد، که می تواند هر نوع صنعتگری باشد.

و از او آهنگر، نجار، سنگ تراشی بساز. و اگر، همانطور که آدیسون شکایت می کند، گاهی اوقات یک باربر خیابانی را می بینید که زیر بار خود روی دوک دوک می زند، و در نزدیکی خیاطی با قاب سامسون که کمی پارچه و سوزن کوچک را در دست دارد، نمی توان آن را در نظر گرفت. در اینجا نیز از استعداد طبیعت به تنهایی صحبت شده است! با توجه به قهرمان شما، آیا او فاتح، پادشاه، فیلسوف، شاعر خواهد شد.

مدل رنگ موی آمبره و بالیاژ : این یک محاسبه جنجالی پیچیده غیرقابل توضیح بین جهان و او است! او جهان و قوانین آن را خواهد خواند. دنیا با قوانینش آنجا خواهد بود که خوانده شود. آنچه جهان در این مورد اجازه می دهد و پیشنهاد می کند، همانطور که گفتیم، مهمترین واقعیت در مورد جهان است. شاعر و پیامبر در تصورات سست مدرن ما از آنها تفاوت زیادی دارند. در برخی از زبان های قدیمی، دوباره، عناوین مترادف هستند.

واتس هم به معنای پیامبر و هم به معنای شاعر است: و در واقع در همه زمان ها، پیامبر و شاعر، که به خوبی فهمیده شده اند، معنای بسیار مشابهی دارند. اساساً آنها هنوز هم همان هستند. در این مهم‌ترین جنبه، به‌ویژه، این که هر دوی آنها را به راز مقدس کیهان رسوخ کرده‌اند. چیزی که گوته آن را “راز آشکار” می نامد. ‘که است[۲۵۷] راز بزرگ؟ یکی می پرسد. – راز آشکار ، – برای همه باز است.

تقریباً هیچ کس آن را نمی بیند! آن راز الهی، که در همه جا در همه موجودات نهفته است، «ایده الهی جهان، آن چیزی که در انتهای ظاهر نهفته است»، آن گونه که فیشته می گوید. که تمام ظاهر آن، از آسمان پرستاره گرفته تا چمن‌زار، به‌ویژه ظهور انسان و کار او، جز لباسی نیست ، تجسمی که آن را نمایان می‌کند. این راز الهی در همه زمانها و مکانها هست.