آموزش تکنیک آمبره مو

آموزش تکنیک آمبره مو : صدایم را شنیدی!” او برای لحظه ای به او نگاه کرد که انگار به گفته های او فکر می کرد. دهان تمسخرآمیزش به آرامی گفت: نه. “نه، من از قایق تفریحی پیاده نمی شوم. شما می توانید در صورت تمایل پیاده شوید.” با رفتن به سمت ریل دستور کوتاهی به او داده شد و بلافاصله خدمه قایق پارویی از نردبان بالا رفتند و در صف جلوی او قرار گرفتند.

رنگ مو : یک سر سیاه زغالی و تنومند تاریک و یک قایق مینیاتوری چهار فوتی به طرف دیگر. به نظر می رسید که آنها به طور یکنواخت در نوعی لباس آبی تزئین شده با غبار، گل و پارگی لباس پوشیده بودند. بر شانه هر یک از آنها یک کیسه سفید کوچک و سنگین آویزان شده بود.

آموزش تکنیک آمبره مو

آموزش تکنیک آمبره مو : زیر بازوهای خود جعبه های سیاه رنگ بزرگی که ظاهراً حاوی آلات موسیقی بود حمل می کردند. “تن – شون !” به مرد جوان دستور داد و پاشنه های خود را محکم به هم کوبید. “درست درست است ! جلو! برو بیرون، عزیزم!” کوچکترین سیاهپوست قدمی سریع به جلو برداشت و سلام کرد. “فرماندهی بگیر، پایین برو، خدمه را بگیر و آنها را ببند.

لینک مفید : آمبره

یا فقط به یک انجمن برادری راه یافته اید؟” از تو پرسیدم که آیا کشتی را تسلیم کردی؟ آردیتا با تحقیر گفت: فکر می کردم کشور خشک است. “آیا مینای ناخن را مینوشید؟ بهتر است از این قایق بادبانی پیاده شوید!” “چی؟” صدای مرد جوان بیانگر ناباوری بود. “از قایق بادبانی پیاده شو!

همه را بجز مهندس. او را پیش من بیاور. اوه، و آن کیسه ها را کنار ریل آنجا جمع کن.” “یاس سو!” بیب دوباره سلام کرد و با چرخش به پنج نفر دیگر اشاره کرد که درباره او جمع شوند. سپس پس از یک مشورت زمزمه کوتاه، همه آنها بدون سروصدا در مسیر همراه رفتند.

مرد جوان با خوشحالی به آردیتا که در سکوتی پژمرده شاهد این آخرین صحنه بود گفت: “حالا اگر به افتخار خود به عنوان یک بالکن قسم بخوری – که احتمالاً ارزش زیادی ندارد – آن کمی خراب را حفظ می کنی. دهانت را به مدت چهل و هشت ساعت محکم ببند.

می‌توانی با قایق پارویی ما به ساحل پارو بزنی.» “وگرنه چی؟” در غیر این صورت با یک کشتی به دریا می روید. مرد جوان با کمی آه در حالی که یک بحران به خوبی سپری شد، در سیتی که اخیراً آردیتا تخلیه کرده بود فرو رفت و با تنبلی دستانش را دراز کرد.

گوشه های دهانش با قدردانی آرام شد و به سایبان راه راه غنی، برنج های صیقلی و لوازم مجلل عرشه نگاه کرد. چشمش به کتاب و سپس به لیموی از پا افتاده بود. او گفت: «هوم، استون وال جکسون ادعا کرد که آب لیمو سرش را پاک کرده است. آردیتا از پاسخ دادن بیزار شد. “زیرا در عرض پنج دقیقه باید تصمیم روشنی بگیرید.

آموزش تکنیک آمبره مو : که آیا رفتن یا ماندن.” کتاب را برداشت و با کنجکاوی باز کرد. “شورش فرشتگان. خیلی خوب به نظر می رسد. فرانسوی، نه؟” با علاقه جدید به او خیره شد: “تو فرانسوی؟” “نه.” “اسمت چیه؟” “فرنام.” “فرنام چی؟” “آردیتا فرنام.” “خب آردیتا، فایده ای نداره.

که اون بالا بایستی و داخل دهنت رو بجوی. تو باید این عادات عصبی رو تا وقتی که جوانی ترک کنی. بیا اینجا و بشین.” آردیتا یک جعبه یشم حکاکی شده از جیبش درآورد، سیگاری بیرون آورد و با خونسردی آگاهانه روشنش کرد، هرچند می دانست که دستش کمی می لرزد.

سپس با راه رفتن منعطف و تاب دار خود از کنار آن عبور کرد و در صندلی دیگر نشست، لقمه دود را در سایه بان دمید. او مدام هجوم آورد: “تو نمی توانی مرا از این قایق تفریحی پیاده کنی.” “و اگر فکر می‌کنی از این کار دور می‌شوی، خیلی عقل نداری. “هوم.” او به سرعت به صورت او نگاه کرد.

اضطرابی که آشکارا در ضعیف ترین فرورفتگی گوشه های دهان وجود داشت. او در حالی که شانه هایش را بالا انداخت، گفت: «برای من همه چیز یکسان است. “این قایق بادبانی من نیست. من بدم نمی‌آید برای یک سفر دریایی چند ساعته بروم. حتی آن کتاب را به شما قرض می‌دهم تا در قایق درآمدی که شما را به سینگ سینگ می‌برد.

چیزی برای خواندن داشته باشید. ” با تمسخر خندید. “اگر این توصیه است، لازم نیست اذیت شوید. این بخشی از طرحی است که قبل از اینکه بدانم این قایق تفریحی وجود دارد تنظیم شده است. اگر این قایق تفریحی نبود، قایق بعدی که در امتداد ساحل لنگر انداخته بودیم.

بود.” “شما کی هستید؟” ناگهان آردیتا خواست. “و تو چی هستی؟” “تو تصمیم گرفتی به ساحل نروی؟” “من هرگز حتی به طور ضعیف به آن فکر نکردم.” او گفت: «ما عموماً به عنوان هر هفت نفر به عنوان کرتیس کارلایل و شش رفیق سیاه او در اواخر باغ زمستانی و شادی نیمه‌شب شناخته می‌شویم.» “شما خواننده هستید؟” ما تا امروز بودیم.

در حال حاضر، به دلیل آن کیسه های سفیدی که در آنجا می بینید، ما از عدالت فراری هستیم و اگر پاداشی که برای دستگیری ما در نظر گرفته شده تا این لحظه به بیست هزار دلار نرسیده است، گمان می کنم. “در کیسه ها چیست؟” آردیتا با کنجکاوی پرسید.

او گفت: «خب، در حال حاضر ما آن را گل فلوریدا می نامیم.» III ده دقیقه پس از مصاحبه کرتیس کارلایل با یک مهندس بسیار ترسیده، قایق بادبانی نارسیسوس در حال حرکت بود که از میان یک گرگ و میش گرمسیری به سمت جنوب می رفت. آخوند کوچولو، بیب، که به نظر می رسد اعتماد ضمنی کارلایل را دارد.

کنترل کامل اوضاع را به دست گرفت. پیشخدمت آقای فرنام و سرآشپز، تنها اعضای خدمه هواپیما، به جز مهندس، که درگیری نشان داده بودند، اکنون در حال بررسی مجدد بودند، و محکم به تخت‌خواب‌هایشان بسته شده بودند. ترومبون موز، بزرگ‌ترین سیاه‌پوست، با قوطی رنگی مشغول شد.

که نام نارسیسوس را از کمان محو می‌کرد و نام هولا هولا را جایگزین می‌کرد، و دیگران در عقب جمع شدند و به شدت درگیر یک بازی مزخرف شدند. کارلایل که دستور تهیه غذا و سرو روی عرشه را در ساعت هفت و نیم داده بود، دوباره به آردیتا پیوست و در حالی که در میز صندلی خود فرو رفت.

آموزش تکنیک آمبره مو : چشمانش را نیمه بست و در حالت انتزاعی عمیق فرو رفت. آردیتا او را به دقت بررسی کرد و بلافاصله او را به عنوان یک شخصیت رمانتیک طبقه بندی کرد.