جدیدترین مدل رنگ آمبره

جدیدترین مدل رنگ آمبره : که ممکن است نسل‌ها طول بکشد تا آشکار شود. اما این تقلید ماست که ناخودآگاه است و منتظر قطعیت های زمان است. هر چه موضوع یک هنر مذهبی‌تر باشد، به همان اندازه ثابت خواهد بود و احساساتی که برمی‌انگیزد و شرایطی که در برابر چشمان ما می‌خواند، قدیمی‌تر خواهد بود.

رنگ مو : هنگامی که در قرون وسطی زائر برزخ سنت پاتریک خود را در کنار دریاچه یافت، یک قایق پیدا کرد.[صفحه ۳۰]از یک درخت توخالی ساخته شده تا او را به غار بینایی برساند. در نقاشی و اشعار مذهبی، تاج‌ها و شمشیرهای الگوی باستانی معانی تازه‌ای به خود می‌گیرند و نمی‌توان تصور ما را از نجیب از پلکانی عرفانی جدا کرد.

جدیدترین مدل رنگ آمبره

جدیدترین مدل رنگ آمبره : جایی که نه زن و مرد، بلکه جامه، جواهرات، حوادث، باستانی. ابزارهای آب و برق به آرامی بر روی ذهن همه به جز خواب به سمت بالا شناور می شوند و زندگی عاطفی و معنوی را در حین صعود به وجود می آورند تا جایی که شکوهی دور از خود بلعیده می شوند که حتی برای تحمل آن بسیار مدرن و لحظه ای بودند.

لینک مفید : آمبره

اما این تقلید ماست که ناخودآگاه است و منتظر قطعیت های زمان است. هر چه موضوع یک هنر مذهبی‌تر باشد، به همان اندازه ثابت خواهد بود و احساساتی که برمی‌انگیزد و شرایطی که در برابر چشمان ما می‌خواند، قدیمی‌تر خواهد بود. هنگامی که در قرون وسطی زائر برزخ سنت پاتریک خود را در کنار دریاچه یافت، یک قایق پیدا کرد.

همه هنر رویا است و آنچه روز به آن می گذرد رویاپردازی رسیده است و آنچه هنر قالب می کند دین می پذیرد و سرانجام همه در جام شراب است همه در خیال مستی است و انگور شروع به لکنت زدن می کند. دو نوع زهد نمی توان یک احساس یا یک حالت معنوی را از تصویری که آن را فرا می خواند و به آن بیان می کند جدا کرد.

موسی اثر مایکل آنجلو، فیلیپ دوم ولاسکوئز، رنگ ارغوانی، صلیبی، احساس یا حالتی را به زندگی فرا می‌خوانند که با خود ناپدید می‌شود، زیرا آنها تنها بیان ممکن آن هستند و به همین دلیل است که هیچ ذهنی ارزشمندتر از تصاویری نیست که در آن وجود دارد. . تفاوت نویسنده تخیلی با قدیس در این است.

که او خود را – با غفلت از روح خود، افسوس! – با روح انسان یکی می داند.[صفحه ۳۱]جهان، و خود را از هر آنچه در آن روح ناپایدار است، رها می کند، زاهدی نه از زنان و شراب، بلکه از روزنامه ها. از سوی دیگر آنچه در جان جهان ماندگار است، شور و شوق بزرگی که همه را آزار می دهد و در هر انسانی جز یک زندگی کوتاه و مکرر گل و دانه دارد.

چشم پوشی از قدیس است که نه هنر ابدی، بلکه به دنبال آن است. ابدیت خودش هنرمند بین قدیس و جهان چیزهای ناپایدار ایستاده است، و تا آنجایی که ذهنش به آنچه به معنای او ناپایدار است، بر تمام آن «تجربه مدرن و بحث از علایق ما» می پردازد، یعنی در مورد آنچه هرگز تکرار نمی‌شود.

چون آرزو و امید، وحشت و خستگی، بهار و پاییز با ریتم‌های متفاوت تکرار می‌شوند، ذهن او انتقادی می‌شود و از خلاق متمایز می‌شود و احساساتش پژمرده می‌شوند. او کمتر به آنچه می بیند فکر می کند و بیشتر به نگرش خود نسبت به آن می اندیشد و این نگرش را با انتخاب و تاکید اساسا انتقادی بیان می کند.

من کاملاً از حافظه خود مطمئن نیستم، اما فکر می کنم که آقای ریکتز در کتاب خود در مورد پرادو گفته است که او برای اولین بار در نقاشی، منتقد را در ولاسکوئز احساس می کند، و همه ما در ویسلر و دگا، در براونینگ، منتقد را احساس می کنیم. ، حتی در آقای سوینبرن، در بهترین هنر تمام اعصار، اما بزرگترین. پایان برای هنر، خلسه ای است.

جدیدترین مدل رنگ آمبره : که با حضور در برابر ذهنی که دائماً در حال تغییر است از آنچه در جهان ماندگار است، یا با برانگیختن آن بیدار می شود. ریکتس در کتاب خود در مورد پرادو گفته است که برای اولین بار در نقاشی، منتقد را در ولاسکوئز احساس می‌کند، و همه ما در ویسلر و دگا، در براونینگ، حتی در آقای سوینبرن، در بهترین هنر تمام اعصار، منتقد را احساس می‌کنیم.

اما بزرگترین پایان برای هنر، خلسه ای است که با حضور در برابر ذهنی که دائماً در حال تغییر است از آنچه در جهان ماندگار است، یا با برانگیختن آن بیدار می شود. ریکتس در کتاب خود در مورد پرادو گفته است که برای اولین بار در نقاشی، منتقد را در ولاسکوئز احساس می‌کند.

و همه ما در ویسلر و دگا، در براونینگ، حتی در آقای سوینبرن، در بهترین هنر تمام اعصار، منتقد را احساس می‌کنیم. اما بزرگترین پایان برای هنر، خلسه ای است که با حضور در برابر ذهنی که دائماً در حال تغییر است از آنچه در جهان ماندگار است. یا با برانگیختن آن بیدار می شود.[صفحه ۳۲]زمانی که به دنبال چیزهای دائمی و تکرار شونده است.

به حال و هوای بسیار ظریف و سختگیرانه عادت کند. در همه حال اندکی از هر دو خلسه وجود دارد، اما در این زمان ما اندازه کوچکی از انگیزه خلاقیت، بینش الهی داریم، یک اندازه بزرگ از “رویای مسافر گمشده زیر تپه”، شاید به این دلیل که همه چیزهای قدیمی چیزهای ساده نقاشی شده یا نوشته شده اند.

و تنها زمانی برای ما معنا خواهند داشت که نژادی جدید یا تمدنی جدید ما را وادار کند که همه را با دیدی جدید بنگریم. در دهان مار یک ضرب المثل قدیمی وجود دارد که می گوید خدا دایره ای است که مرکز آن همه جا است. اگر این درست باشد، قدیس به مرکز می رود، شاعر و هنرمند به حلقه ای که همه چیز دوباره گرد می شود.

شاعر نباید به دنبال چیزی باشد که ثابت و ثابت است، زیرا آن چیزی برای او حیات ندارد. و اگر او این کار را می کرد، سبکش سرد و یکنواخت می شد و حس زیبایی او ضعیف و بیمارگونه می شد. همانطور که سبک و زیبایی برای تخیل من در نثر و شعر نیومن هم همینطور است، اما راضی باش که لذت او را در همه چیز بیابم.

جدیدترین مدل رنگ آمبره : همیشه می گذرد تا دوباره بیاید، در زیبایی زن، در گل های شکننده بهار، در شور قهرمانانه لحظه ای، در هر چه زودگذر ترین، پرشورترین، گویی برای کمال خود، مشتاق ترین بازگشت[صفحه ۳۳]شکوه آن با این حال، شاید او باید کمی ناپایدار را تحمل کند، زیرا این چیزها باز می گردند، اما نه به طور کامل، زیرا هیچ دو چهره ای شبیه هم نیستند.