طرز رنگ کردن مو آمبره

طرز رنگ کردن مو آمبره : تاریخ و معنایی که آنها کمترین تصور را ندارند. . یک روز صبح در حالی که در اتاق استادان انگلیسی در مجموعه بزرگ در میدان ترافالگار نشسته بودم، به این مشکل فکر می کردم و سعی می کردم آن را حل کنم. در همان زمان فکر دیگری به من تحمیل شد. من از طریق اتاق‌هایی که به مدارس خارجی اختصاص داده شده بود.

رنگ مو : رفته بودم و سپس وارد اتاق‌هایی شدم که به رینولدز، مورلند، گینزبورو، پاسبان و هوگارث داده شده بود. صبح برای مدتی مساعد بود، اما نزدیک به ظهر مه غلیظی به راه افتاده بود که دیدن عکس ها را غیرممکن می کرد و انجام آن ها را غیرممکن می کرد.

طرز رنگ کردن مو آمبره

طرز رنگ کردن مو آمبره : من خسته بودم و به همین دلیل روی یکی از صندلی ها نشستم و قبل از هر چیز به این فکر افتادم که چرا گالری ملی آنطور که باید محبوب نیست. و ثانیاً، چگونه بود که مدرسه بریتانیا مانند ایتالیا و هلند آغازی نداشت. ما می‌توانیم هنر نقاش را از اولین شروع آن در شبه جزیره ایتالیا و در میان فلاندری‌ها ببینیم.

لینک مفید : آمبره

با این حال، به نحوی، چند سرگردان بی حال خمیازه می کشند و در گالری ملی خمیازه می کشند، در حالی که ازدحام در تالارهای موزه بریتانیا سرازیر می شوند و در مورد اشیایی که در آنجا در معرض دید قرار گرفته اند صحبت می کنند و اظهاراتی می کنند.

مانند یک کودک از پیشرفت خود شروع می کند و ما می توانیم هر مرحله از رشد آن را ردیابی کنیم. در مورد هنر انگلیسی اینطور نیست. در بلوغ کامل و باشکوه جان می گیرد. قبل از رینولدز و گینزبرو و هوگارت چه کسانی آنجا بودند؟ نام‌های بزرگ آن نقاشان پرتره و موضوعی که بوم‌های خود را بر دیوار خانه‌های روستایی ما گذاشته‌اند، نام خارجی‌ها بود.

هلبین، نلر، ون دایک و لیلی برای پرتره‌ها و مونویر برای قطعات گل و میوه. مناظر، موضوعات فیگور، همه وارداتی بودند، هیچ کدام در خانه تولید نمی شدند. چطور شد؟ هیچ که بومی بود وجود نداشت؟ آیا این بود که مُد آغازهای تصویری بومی را زیر پا گذاشت و موسیقی بومی را زیر پا گذاشت؟

چطور شد؟ هیچ که بومی بود وجود نداشت؟ آیا این بود که مُد آغازهای تصویری بومی را زیر پا گذاشت و موسیقی بومی را زیر پا گذاشت؟ اینجا خوراکی برای تفکر بود. با رویاپردازی در مه قهوه ای، نگاه کردن به آن بدون دیدن زیبایی هایش، به نقاشی هوگارث از لاوینیا فنتون در نقش پولی پیچوم، بدون این که متعجب باشم.

که چگونه زیبایی اینقدر بی تفاوت توانسته دوک بولتون را مجذوب خود کرده و او را برای سی سال نگه داشته باشد، به خودم یادآوری کردم. و محیط اطرافم با رفتار عجیب خانمی که خودش را روی صندلی نزدیک من نشسته بود، همچنین از مه دلسرد شده بود و منتظر پراکندگی آن بود. من به او توجه خاصی نکرده بودم.

در حال حاضر به خصوص به یاد ندارم که او چگونه بود. تا جایی که به یاد دارم او میانسال بود و آرام و در عین حال خوب لباس می پوشید. این چهره و لباس او نبود که توجه من را جلب کرد و جریان افکارم را مختل کرد. اثری که من از آن صحبت می کنم از حرکات و رفتار عجیب او ایجاد شد. او بی حال نشسته بود.

احتمالاً به هیچ چیز یا هیچ چیز خاصی فکر نمی کرد، وقتی چشمانش را گرد کرد و متوجه شد که هیچ چیزی از نقاشی ها را نمی بیند، شروع به مطالعه من کرد. این به شدت مرا نگران کرد. یک گربه ممکن است به پادشاه نگاه کند. اما اینکه یک خانم به او فکر کند، برای خوشایند هر آقایی یک تعریف کافی است.

طرز رنگ کردن مو آمبره : این غرور خوشحال کننده نبود که افکارم را آزار می داد، بلکه خودآگاهی بود که ظاهرم ایجاد کرد – اول از همه یک شگفتی مبهوت کننده، سپس زنگ خطری پنهان و در نهایت، وحشتی وصف ناپذیر. حالا یک مرد می تواند آرام و بی سر و صدا و تکیه بر سر چتر خود بنشیند و درونش بدرخشد.

با این آگاهی که زنی دوست داشتنی او را با تحسین بررسی می کند، گرم و روشن شود، حتی وقتی میانسال است و شیک نمی پوشد. اما هیچ کس نمی تواند خونسردی خود را حفظ کند وقتی که خود را مورد بیزاری و وحشت قرار دهد. چی بود؟ دستم را روی چانه و لب بالاییم گذراندم و فکر کردم غیرممکن نیست.

ممکن است آن روز صبح فراموش کرده باشم اصلاح کنم و در سردرگمی که فکر نمی کنم مه مانع از کشف غفلت خانم در این مورد می شود، اگر این اتفاق افتاده بود. نداشت. شاید در مورد ریش ریش در کشور کمی بی توجه هستم. اما وقتی در شهر هستید، هرگز. ایده بعدی که به ذهنم خطور کرد این بود.

که یک لکه بینی. آیا یک سیاه لندن، در آن فضای غلیظ سوپ نخودی، روی بینی من فرود آمده و آن را سیاه کرده است؟ با عجله دستمال ابریشمی ام را از جیبم بیرون آوردم، آن را مرطوب کردم و روی بینی ام رد کردم و بعد روی هر گونه. سپس چشمانم را به گوشه ها چرخاندم و به خانم نگاه کردم تا ببینم.

به این وسیله از شر آنچه در ظاهر شخصی ام ناپسند بود خلاص شده ام. بعد دیدم که چشمانش که از وحشت گشاد شده بود، نه روی صورتم، که روی پایم پرچ شده بود. پای من! آن عضو بی‌آزار چه چیزی می‌تواند اینقدر وحشتناک داشته باشد؟ صبح کسل کننده بود. شب باران باریده بود.

و من اعتراف می کنم که هنگام خروج از هتل، پایین شلوارم را بالا آورده بودم. این روند نه چندان غیر معمول و نه آنقدر ظالمانه است که دلیل خیره سنگی چشمان این زن باشد. اگر فقط همین بود، شلوارم را پایین می آوردم. سپس او را دیدم که از روی صندلی که روی آن نشسته بود.

طرز رنگ کردن مو آمبره : کوچک شد و به صندلی دیگری که از من فاصله داشت، اما همچنان چشمانش به پای من خیره شده بود – تقریباً هم سطح زانوی من. چترش را رها کرده بود و در حالی که از من عقب می‌رفت، با دو دستش صندلی صندلی‌اش را گرفته بود.