رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ

رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ : اما می دانم که آشپز نیست، و مطمئنم که شما نیستید، خانم، پس چه کسی می تواند باشد. ؟” چند لحظه فکر کردم و خدمتکار با حالتی مشکوک مقابلم ایستاد. “شما می گویید دامن های او را دیدید. آیا لباس مجلسی را شناختید؟ او چه پوشیده بود؟” “این یک طرح نخی روشن بود.

رنگ مو : من در فرود بیرون رفتم، اما کسی آنجا نبود. مطمئن هستم که آشپز نبود، زیرا در آن زمان شنیدم که او ظرف‌ها را در آشپزخانه به صدا در می‌آورد.” “خب، جین، در این مورد رمز و رازی وجود دارد. من اخطار شما را نمی پذیرم، ما اجازه می دهیم تا این شکایت شما را بررسی کنیم و حقوق آن را کشف کنیم.” “ممنون خانم.

رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ

رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ : بیشتر شبیه لباس صبح یک خدمتکار بود.” “خب، خیالت را راحت کن، خانم بسی آنطور که تو توصیف می‌کنی، لباسی ندارد.” جین گفت: “فکر نمی کنم که داشته باشد.” “اما یک نفر دم در بود و مرا تماشا می کرد که وقتی خودم را برگرداندم فرار کرد.” “آیا او به طبقه بالا دوید یا پایین؟” “نمی‌دانم.

لینک مفید : آمبره

لحنی از بلاتکلیفی در صدایش بود. من گفتم: “جین خوب من، ذهنت را آرام کن. خانم بسی نمی توانست آنطور که شما تصور می کنید عمل کند. آیا او را در این مواقع دیده اید و به خود اطمینان داده اید که اوست؟” “نه، خانم، من، به اصطلاح، صورت او را ندیده ام.

من اینجا خیلی راحت هستم، اما این ناخوشایند است که تصور کنیم به کسی اعتماد نمی شود، و هر جا که می رود و در موردش جاسوسی می کند.” یک هفته بعد، یک شب بعد از شام، وقتی من و بسی میز را رها کرده بودیم و شوهرم را به دودش رها کرده بودیم، وقتی با هم در اتاق پذیرایی بودیم.

بیسی به من گفت: “مامان، جین نیست.” “چه چیزی جین نیست؟” من پرسیدم. “این جین نیست که مرا تماشا می کند.” “پس چه کسی می تواند باشد؟” “من نمی دانم.” “و چگونه است که شما مطمئن هستید که توسط جین مشاهده نمی شوید؟” “چون من او را دیده ام – یعنی سر او را.” “کی کجا؟” “هنگامی که برای شام لباس می پوشیدم.

از لیوان داشتم موهایم را اصلاح می کردم، وقتی در آینه کسی را پشت سرم دیدم. فقط دو شمع را روی میز روشن کرده بودم و اتاق تاریک بود. فکر کردم صدای کسی را شنیدم که تکان می خورد… درست همان قدمی یواشکی که من متوجه شدم که خیلی وقت ها مرا آزار می دهد.

برنگرداندم، اما به طور پیوسته جلوی خودم را به شیشه نگاه کردم، و می توانستم انعکاس کسی را در آن ببینم – زنی با موهای قرمز. سپس از آنجا حرکت کردم. به سرعت جایم را گرفتم. صدای صدای کسی را شنیدم که با عجله می رفت، اما آن موقع کسی را ندیدم.” “در باز بود؟” “نه، بسته بود.” “اما او کجا رفت؟” “نمی دانم.

رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ : مامان. همه جای اتاق را گشتم و هیچ کس را پیدا نکردم. کاملاً ناراحت شده ام. نمی توانم بگویم در این مورد چه فکری کنم. احساس می کنم کاملاً بی قرار هستم.” سر میز متوجه شدم که خوب ظاهر نشدی، اما چیزی در مورد آن نگفتم. ” بسی گفت: این یک واقعیت خارق العاده است. “تو اتاقت را کاملا جستجو کردی؟” “من به هر گوشه ای نگاه کرده ام.” “و هیچ کس آنجا نیست؟” “هیچ کس. مامان، دوست داری امشب با من بخوابی؟ من خیلی می ترسم.

فکر می کنی می تواند یک روح باشد؟” “شبح؟ چوب کمانچه!” برای شوهرم بهانه ای آوردم و شب را در اتاق بسی گذراندم. آن شب هیچ مزاحمتی وجود نداشت.

و با وجود اینکه دخترم تا مدت ها بعد از نیمه شب هیجان زده بود و نمی توانست بخوابد، سرانجام به خوابی تازه فرو رفت و صبح به من گفت: “مامان، فکر می کنم باید خوابم ببرد. فکر کردم چیزی در شیشه دیدم.

از شنیدن این حرف خیلی راحت شدم، و تقریباً به همان نتیجه ای رسیدم که بسی انجام داد، اما دوباره گیج شدم و ذهنم از جین که درست قبل از ناهار، زمانی که تنها بودم، به سراغم آمد و گفت: “لطفا، خانم، منصفانه است که بگوییم، اما این خانم بسی نیست.” “چی خانم بسی نیست؟ منظورم این است که چه کسی خانم بسی نیست؟” “او در حال جاسوسی از من است.” “من به شما گفتم نمی تواند او باشد.

اما جین، جدی باش. هیچ دختر مو قرمزی در خانه نیست.” “من می دانم که وجود ندارد، خانم. اما با همه اینها، او از من جاسوسی می کند.” “من منطقی باش جین” و شوکی را که حرف هایش به من وارد کرد.

را پنهان کردم. “اگر هیچ دختر مو قرمزی در خانه وجود نداشته باشد، چگونه می توانی یکی از آنها را تماشا کند؟” “من نمی دانم، اما یکی می داند.” “از کجا میدونی که اون مو قرمزه؟” “چون من او را دیده ام.” “چه زمانی؟” “امروز صبح.” “در واقع؟” “بله، خانم. داشتم به طبقه بالا می رفتم.

که صدای قدم هایی را شنیدم که به آرامی دنبالم می آمدند – پله های پشتی، خانم، آنها نسبتاً تاریک و شیب دار هستند، و هیچ فرشی روی آنها وجود ندارد، مانند پله های جلو، و مطمئن بودم که شنیدم کسی مرا تعقیب می‌کرد؛ بنابراین پیچیدم، به این فکر کردم که شاید آشپز باشد، اما اینطور نبود.

زن جوانی را دیدم که لباس چاپی داشت، و نوری که از پنجره کناری می‌آمد روی او افتاد. سر، و آن هویج بود – هویج معمولی. “صورتش را دیدی؟” “نه خانم، او بازویش را بالا گرفت و برگشت و به طبقه پایین دوید و من دنبالش رفتم، اما هرگز او را پیدا نکردم.” “تو او را دنبال کردی – تا کجا؟” “به آشپزخانه. کوک آنجا بود.

رنگ مو آمبره سامبره بالیاژ : و من گفتم آشپزی کنم، می گویم: “دختی را دیدی که این طرف آمد؟” و او مانند کوتاه گفت: “نه.” “و آشپز اصلا چیزی ندید؟” “هیچی. به نظر نمی‌رسید که او از تبر زدن من راضی باشد. فکر می‌کنم او را ترساندم، زیرا به او می‌گفتم که چگونه مرا تعقیب کردند.

از آنها جاسوسی کردند.” فقط یک لحظه فکر کردم و بعد جدی گفتم: “جین، چیزی که تو می خواهی یک قرص است. تو از توهم رنج می بری. من موردی را بسیار شبیه تو می شناسم؛ و قولم را قبول کن که در شرایط کبدی یا گوارشی تو، یک قرص یک درمان مستقل است.